|
Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 14 | |
| 14:1 | Дасягайце любові; імкніцеся да дароў духоўных, асабліва ж да таго, каб прарочыць. |
| 14:2 | Бо хто гаворыць мовамі, той гаворыць не людзям, а Богу; бо ніхто не разумее: ён у ду́ху гаворыць тайны; |
| 14:3 | а хто прарочыць, той лю́дзям гаворыць для ўмацава́ння, і падтрымкі, і суцяшэ́ння. |
| 14:4 | Хто гаворыць мовамі, той настаўляе сябе; а хто прарочыць, той настаўляе царкву. |
| 14:5 | Я хачу, каб усе вы гаварылі мовамі; аднак лепш, каб вы прарочылі; бо той, хто прарочыць, большы за таго, хто гаворыць мовамі, хіба што ён і тлумачыць будзе, каб царква атрымала настаўле́нне. |
| 14:6 | Цяпер жа, калі я прыйду да вас, браты, і буду гаварыць мовамі, то якую карысць прынясу вам, калі не прамоўлю вам або адкраве́ння, або ведаў, або прароцтва, або павучэ́ння? |
| 14:7 | Нават бяздушныя рэчы, якія маюць гуча́нне, — ці жалейка, ці гуслі — калі не пададу́ць выразных гукаў, то як даведацца, што́ іграюць на жалейцы ці на гуслях? |
| 14:8 | І калі труба падасць няя́сны гук, то хто стане рыхтавацца да бітвы? |
| 14:9 | Таксама і вы, калі языком будзеце прамаўляць незразумелыя словы, то як даведацца, што́ вы кажаце? Вы будзеце гаварыць на вецер. |
| 14:10 | Колькі ёсць розных гаворак на свеце, і ніводнай з іх няма без значэння; |
| 14:11 | але калі я не разумею гаворкі, то для таго, хто гаворыць, я — чужаземец, і той, хто гаворыць, — чужаземец для мяне. |
| 14:12 | Так і вы, імкну́чыся да духоўнага, намагайцеся ўзбагаціцца ім дзеля ўмацавання царквы. |
| 14:13 | А таму той, хто гаворыць мовамі, няхай моліцца, каб мог тлумачыць. |
| 14:14 | Бо калі я малюся мовамі, то дух мой моліцца, але розум мой застаецца без плоду. |
| 14:15 | Што ж рабіць? Буду маліцца духам, буду маліцца і розумам; буду спяваць духам, буду спяваць і розумам. |
| 14:16 | Бо калі ты будзеш благаслаўляць духам, то я́к той, хто займае месца недасведчанага, скажа “амінь” на тваю падзяку́ Ён жа не разумее, што́ ты гаворыш. |
| 14:17 | Ты добра ўзносіш падзяку, але іншы не атрымлівае настаўлення. |
| 14:18 | Дзякую Богу майму: я больш за ўсіх вас гавару мовамі; |
| 14:19 | але ў царкве хачу лепш пяць слоў сказаць розумам маім, каб і іншых наставіць, чым дзесяткі тысяч слоў мовамі. |
| 14:20 | Браты! не будзьце дзе́цьмі розумам: на злое будзьце дзе́цьмі, а розумам будзьце сталымі. |
| 14:21 | У законе напісана: “іншымі мовамі і іншымі вуснамі буду гаварыць народу гэтаму, але і тады не паслухаюць Мяне, кажа Гасподзь”. |
| 14:22 | Дык вось, мовы — гэта знаме́нне не для веруючых, а для няверуючых; а прароцтва не для няверуючых, а для веруючых. |
| 14:23 | Калі ўся Царква збярэцца разам і ўсе будуць гаварыць мовамі, а ўвойдуць недасве́дчаныя альбо няверуючыя, то ці не скажуць, што вы звар’яцелí |
| 14:24 | Калі ж усе прарочаць, а ўвойдзе нехта няверуючы альбо недасве́дчаны, то яго ўсе выкрыва́юць, усе су́дзяць, |
| 14:25 | і гэтак тайны сэрца яго выяўля́юцца, і ён, упаўшы ніц, паклоніцца Богу і ўсклікне: “сапраўды, з вамі Бог”. |
| 14:26 | Дык што ж, браты́ Калі вы збіра́ецеся разам, і ў кожнага з вас ёсць псалом, ёсць павучэнне, ёсць мова, ёсць адкравенне, ёсць тлумачэнне, — усё няхай будзе дзеля ўмацавання. |
| 14:27 | Калі хто гаворыць мовамі, то няхай гавораць двое ці, самае большае, трое, і то па чарзе, а адзін няхай тлумачыць. |
| 14:28 | Калі ж не будзе тлумачальніка, то маўчы ў царкве, а гавары сабе і Богу. |
| 14:29 | І прарокі няхай гавораць двое ці трое, а іншыя няхай разважа́юць; |
| 14:30 | калі ж другому, які сядзіць, будзе адкравенне, то першы няхай замаўчыць. |
| 14:31 | Бо ўсе можаце адзін за адным прарочыць, каб усе навучаліся і ўсе атрымлівалі суцяшэнне. |
| 14:32 | І духі прарочыя падпарадкоўваюцца прарокам, |
| 14:33 | таму што Бог — не бязладдзя Бог, а міру. Так адбываецца ва ўсіх цэрквах у святых. |
| 14:34 | Жанчыны вашы ў цэрквах няхай маўчаць, бо не дазволена ім прамаўляць, а належыць падпарадкоўвацца, як і закон кажа. |
| 14:35 | Калі ж яны хочуць чаму навучы́цца, то няхай пытаюцца дома ў сваіх мужоў; бо непрыстойна жанчыне прамаўляць у царкве. |
| 14:36 | Хіба ад вас выйшла слова Божае? Ці да вас адных яно дайшло? |
| 14:37 | Калі хто лíчыць сябе прарокам альбо духоўным, няхай зразумее: тое, што́ я пішу вам, — гэта запаведзі Гасподнія; |
| 14:38 | а хто не прызнае́, няхай не прызнае́. |
| 14:39 | Дык вось, браты мае́, дбайце пра тое, каб прарочыць, але не забараняйце і гаварыць мовамі; |
| 14:40 | толькі ўсё павінна адбывацца добрапрыстойна і ў належным парадку. |
