|
Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 12 | |
| 12:1 | Іісус жа за шэсць дзён да Пасхi прыйшоў у Вiфанiю, дзе быў Лазар памерлы, якога Ён уваскрасiў з мёртвых. |
| 12:2 | І прыгатавалі Яму вячэру там, i Марфа прыслугоўвала, а Лазар быў адным з тых, што ўзляжалі з Ім. |
| 12:3 | Марыя ж, узяўшы фунт міра з нарду чыстага, шматкаштоўнага, памазала ногi Іісусавы i выцерла валасамi сваiмi ногi Яго, i дом напоўнiўся духмянасцю мiра. |
| 12:4 | Тады кажа адзiн з вучняў Яго, Іуда Сіманаў Іскарыёт, якi меўся выдаць Яго: |
| 12:5 | чаму гэтае міра не прадалi за трыста дынарыяў i не раздалi ўбогiм? |
| 12:6 | Сказаў жа ён гэта не таму, што клапацiўся пра ўбогiх, а таму, што быў злодзеем i, маючы скарбонку, краў тое, што туды клалi. |
| 12:7 | Сказаў тады Іісус: пакiнь яе, каб на дзень пахавання Майго яна захавала гэта, |
| 12:8 | таму што ўбогiх заўсёды маеце з сабою, а Мяне не заўсёды маеце. |
| 12:9 | Даведалася ж мноства народу з Іудзеяў, што Ён там, i папрыходзілi не толькi дзеля Іісуса, але i каб пабачыць Лазара, якога Ён уваскрасiў з мёртвых. |
| 12:10 | А першасвятары пастанавiлi i Лазара забiць, |
| 12:11 | бо многія з Іудзеяў дзеля яго прыходзiлi i веравалi ў Іісуса. |
| 12:12 | На другі дзень мноства людзей, якія прыйшлі на свята, пачуўшы, што Іісус iдзе ў Іерусалiм, |
| 12:13 | узялi пальмавыя галіны i выйшлi насустрач Яму, i ўсклікалi: Асанна! Благаславёны Той, Хто прыходзіць у iмя Гасподняе, Цар Ізраiлеў! |
| 12:14 | Іісус жа, знайшоўшы асляня, сеў на яго, як напiсана: |
| 12:15 | «не бойся, дачка Сіёна! вось Цар твой iдзе, седзячы на маладым асле». |
| 12:16 | Гэтага спачатку не зразумелi вучнi Яго, а калі праслаўлены быў Іісус, тады яны ўспомнiлi, што гэта было пра Яго напiсана i гэта зрабiлi Яму. |
| 12:17 | Народ жа, якi быў з Ім раней, сведчыў, што Ён выклiкаў Лазара з магiлы i ўваскрасiў Яго з мёртвых; |
| 12:18 | таму і выйшаў насустрач Яму народ, бо чуў, што Ён зрабiў гэты цуд. |
| 12:19 | А фарысеi гаварылi мiж сабою: бачыце, што нiчога не дапамагае? вось, увесь свет за Ім пайшоў. |
| 12:20 | Былi i некаторыя Эліны сярод тых, што прыйшлі, каб пакланіцца ў свята; |
| 12:21 | яны падышлi да Фiлiпа, які быў з Вiфсаiды Галiлейскай, i прасiлi яго, кажучы: спадар, мы хочам Іісуса бачыць. |
| 12:22 | Прыходзіць Фiлiп i кажа пра гэта Андрэю; а потым Андрэй і Фiлiп кажуць Іісусу. |
| 12:23 | Іісус жа сказаў iм у адказ: надышоў час быць праслаўленым Сыну Чалавечаму; |
| 12:24 | праўду, праўду кажу вам: калi зерне пшанiчнае, упаўшы ў зямлю, не памрэ, то яно застанецца адно, а калi памрэ, то багаты плён дасць; |
| 12:25 | хто любiць душу сваю, той загубiць яе, а хто ненавiдзiць душу сваю ў свеце гэтым, для жыцця вечнага захавае яе; |
| 12:26 | калі хто Мне служыць, няхай iдзе ўслед за Мною; i дзе Я, там i слуга Мой будзе; i калі хто Мне служыць, ушануе яго Айцец Мой; |
| 12:27 | цяпер душа Мая ўстрывожана; i што Мне сказаць? Ойча, збаў Мяне ад гадзіны гэтай! але дзеля гэтага Я прыйшоў, на гадзіну гэтую; |
| 12:28 | Ойча, праслаў iмя Тваё! Прыйшоў тады голас з неба: i праславiў, i яшчэ праслаўлю. |
| 12:29 | Народ жа, якi стаяў i чуў тое, казаў: гэта гром. Іншыя казалi: Ангел прамаўляў да Яго. |
| 12:30 | На гэта Іісус сказаў: не дзеля Мяне быў голас гэты, а дзеля вас; |
| 12:31 | цяпер суд свету гэтаму; цяпер князь свету гэтага выгнаны будзе вон; |
| 12:32 | і калі Я буду ўзнесены ад зямлі, усiх прыцягну да Сябе. |
| 12:33 | Гэта Ён гаварыў, указваючы, якою смерцю Ён мае памерцi. |
| 12:34 | Адказаў Яму народ: мы чулi з закону, што Хрыстос застаецца на векі; дык як жа Ты кажаш, што ўзнесены павінен быць Сын Чалавечы? хто Гэты Сын Чалавечы? |
| 12:35 | Сказаў iм тады Іісус: яшчэ на малы час святло з вамi; хадзiце, пакуль святло маеце, каб цемра вас не агарнула; а хто ходзiць у цемры, той не ведае, куды ідзе; |
| 12:36 | Пакуль святло маеце, веруйце ў святло, каб стаць сынамi святла. Прамовіў гэта Іісус і, адышоўшы, скрыўся ад iх. |
| 12:37 | І хоць гэтулькі цудаў зрабiў Ён перад iмi, яны не веравалi ў Яго, |
| 12:38 | каб збылося слова Ісаіi прарока, якi казаў: Госпадзі! хто паверыў пачутаму ад нас, i рука Гасподняя каму адкрылася? |
| 12:39 | З – за таго не маглi яны вераваць, што, як яшчэ сказаў Ісаія: |
| 12:40 | Ён асляпiў вочы iх i скамяніў сэрцы iх, каб не бачылi вачыма i не разумелi сэрцам, i не звярнулiся, каб Я ацаліў iх. |
| 12:41 | Гэта сказаў Ісаія, калi бачыў славу Яго i гаварыў пра Яго. |
| 12:42 | Аднак жа i з начальнiкаў многiя ўверавалi ў Яго, але з – за фарысеяў не прызнавалiся, каб іх не адлучылі ад сінагогі, |
| 12:43 | бо яны ўзлюбiлi больш славу чалавечую, чым славу Божую. |
| 12:44 | Іісус жа ўсклікнуў i сказаў: хто веруе ў Мяне, не ў Мяне веруе, а ў Таго, Хто паслаў Мяне; |
| 12:45 | і хто бачыць Мяне, бачыць Таго, Хто паслаў Мяне; |
| 12:46 | Я — святло, у свет прыйшоў, каб кожны, хто веруе ў Мяне, не застаўся ў цемры; |
| 12:47 | і калi хто пачуе словы Мае i не паверыць, Я не суджу яго, бо Я прыйшоў не судзiць свет, але збавіць свет; |
| 12:48 | хто адвяргае Мяне i не прымае слоў Маiх, мае суддзю сабе: слова, якое Я прамаўляў, яно будзе судзiць яго ў апошнi дзень; |
| 12:49 | бо Я не ад Сябе прамаўляў, а Айцец, Які паслаў Мяне, Ён Мне запаведзь даў, што казаць i што прамаўляць; |
| 12:50 | і Я ведаю, што запаведзь Яго ёсць жыццё вечнае; таму тое, што Я кажу, як сказаў Мне Айцец, так і кажу. |
