|
Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 22 | |
| 22:1 | Набліжалася свята праснакоў, што называецца Пасхаю; |
| 22:2 | і шукалі першасвятары і кніжнікі, як забіць Яго, бо яны баяліся народу. |
| 22:3 | Увайшоў жа сатана ў Іуду, званага Іскарыётам, аднаго з ліку дванаццаці, |
| 22:4 | і ён, пайшоўшы, дамовіўся з першасвятарамі і начальнікамі, як ён ім выдасць Яго. |
| 22:5 | І яны ўзрадаваліся і пагадзіліся даць яму срэбранікаў; |
| 22:6 | і ён абяцаў і шукаў нагоды выдаць Яго ім не пры народзе. |
| 22:7 | Надышоў жа дзень праснакоў, у які належала прыносіць пасхальную ахвяру; |
| 22:8 | і паслаў Ён Пятра і Іаана, сказаўшы: пайдзіце, прыгатуйце нам есці пасху. |
| 22:9 | Яны ж сказалі Яму: дзе хочаш, каб мы прыгатавалі? |
| 22:10 | Ён сказаў ім: вось, калі вы будзеце ўваходзіць у горад, то сустрэнецца вам чалавек, які будзе несці збан вады; ідзіце ўслед за ім у дом, у які ён увойдзе, |
| 22:11 | і скажыце гаспадару дома: «Настаўнік кажа табе: дзе пакой, у якім Мне есці пасху з вучнямі Маімі?» |
| 22:12 | І ён вам пакажа верхні пакой вялікі, усланы; там прыгатуйце. |
| 22:13 | Яны пайшлі і знайшлі, як Ён сказаў ім; і прыгатавалі пасху. |
| 22:14 | І, калі надышоў час, Ён узлёг, і дванаццаць апосталаў з Ім, |
| 22:15 | і сказаў ім: вельмі жадаў Я гэтую пасху есці з вамі, перш чым мукі прыму, |
| 22:16 | бо кажу вам, што ўжо не буду есці яе, пакуль не здзейсніцца яна ў Царстве Божым. |
| 22:17 | І, узяўшы чашу, узнёс падзяку і сказаў: прыміце яе і падзяліце між сабою, |
| 22:18 | бо кажу вам, што не буду піць ад плоду вінаграднага, пакуль не прыйдзе Царства Божае. |
| 22:19 | І, узяўшы хлеб, узнёс падзяку, пераламіў і даў ім, кажучы: гэта цела Маё, якое за вас аддаецца; рабіце гэта на ўспамін пра Мяне. |
| 22:20 | Таксама і чашу пасля вячэры, кажучы: гэтая чаша — Новы Запавет у Маёй крыві, якая за вас праліваецца. |
| 22:21 | Але вось рука таго, хто выдае Мяне, са Мною за сталом; |
| 22:22 | і ўсё ж Сын Чалавечы ідзе, як вызначана, але гора таму чалавеку, які Яго выдае. |
| 22:23 | І яны пачалі пытацца адзін у аднаго, хто б гэта з іх быў, што зробіць такое? |
| 22:24 | Была ж і спрэчка паміж імі, хто з іх павінен лічыцца большым. |
| 22:25 | А Ён сказаў ім: цары народаў пануюць над імі, і ўладары іх дабрадзеямі называюцца; |
| 22:26 | вы ж не так: але большы сярод вас, няхай будзе як меншы, а начальнік — як слуга. |
| 22:27 | Бо хто большы: той, хто ўзляжыць, ці той, хто прыслужвае? Хіба не той, хто ўзляжыць? А Я пасярод вас як той, хто прыслужвае. |
| 22:28 | Вы ж ператрывалі са Мною ў выпрабаваннях Маіх, |
| 22:29 | і Я завяшчаю вам, як завяшчаў Мне Айцец Мой, Царства, |
| 22:30 | каб вы елі і пілі за трапезаю Маёю ў Царстве Маім, і будзеце сядзець на прастолах і судзіць дванаццаць кален Ізраілевых. |
| 22:31 | І сказаў Гасподзь: Сімане! Сімане! вось, сатана прасіў, каб прасеяць вас, як пшаніцу; |
| 22:32 | але Я маліўся за цябе, каб не знікла вера твая; і ты некалі, вярнуўшыся, умацуй братоў тваіх. |
| 22:33 | Ён жа сказаў Яму: Госпадзі! з Табою я гатовы і ў цямніцу, і на смерць ісці. |
| 22:34 | А Ён сказаў: кажу табе, Пётр, не прапяе сёння певень, як ты тройчы адрачэшся, сказаўшы, што не ведаеш Мяне. |
| 22:35 | І сказаў ім: калі Я пасылаў вас без мяшка і без торбы, і без абутку, ці мелі вы ў чым нястачу? Яны ж адказалі: ні ў чым. |
| 22:36 | Сказаў жа ім: але цяпер хто мае мяшок, няхай возьме яго, гэтаксама і торбу; а хто не мае, няхай прадасць вопратку сваю і купіць меч; |
| 22:37 | бо кажу вам, што павінна яшчэ споўніцца на Мне гэта напісанае: «і да злачынцаў залічаны». Бо тое, што пра Мяне, набліжаецца да канца. |
| 22:38 | Яны ж сказалі: Госпадзі! вось тут два мячы. Ён сказаў ім: даволі. |
| 22:39 | І, выйшаўшы, пайшоў, як звычайна, на гару Елеонскую; і следам за Ім пайшлі вучні Яго. |
| 22:40 | Прыйшоўшы на месца, Ён сказаў ім: маліцеся, каб не ўпасці вам у спакусу. |
| 22:41 | І Сам адступіў ад іх на адлегласць кінутага каменя, і, стаўшы на калені, маліўся, |
| 22:42 | кажучы: Ойча! калі хочаш, пранясі чашу гэтую міма Мяне! аднак не Мая воля, а Твая няхай будзе. |
| 22:43 | Явіўся ж Яму Ангел з неба і ўмацоўваў Яго. |
| 22:44 | І Ён, перажываючы ўнутраную барацьбу, старанней маліўся; і зрабіўся пот Яго, як кроплі крыві, што падалі на зямлю. |
| 22:45 | І, устаўшы з малітвы і прыйшоўшы да вучняў, Ён знайшоў, што яны спяць ад смутку, |
| 22:46 | і сказаў ім: што спіце? устаньце і маліцеся, каб не ўпасці вам у спакусу. |
| 22:47 | Яшчэ калі Ён гаварыў гэта, тады з’явіўся натоўп, і той, каго звалі Іуда, адзін з дванаццаці, ішоў паперадзе, і ён наблізіўся да Іісуса, каб пацалаваць Яго. Бо ён даў ім такі знак: Каго я пацалую, Той і ёсць. |
| 22:48 | Іісус жа сказаў яму: Іуда! пацалункам Сына Чалавечага выдаеш? |
| 22:49 | Тыя, што былі з Ім, бачачы, да чаго ідзе, сказалі: Госпадзі! ці не ўдарыць нам мячом? |
| 22:50 | І адзін з іх ударыў першасвятаровага раба і адсек яму правае вуха. |
| 22:51 | На гэта Іісус сказаў: пакіньце, хопіць. І, дакрануўшыся да вуха яго, ацаліў яго. |
| 22:52 | Сказаў жа Іісус першасвятарам, і начальнікам аховы храма, і старэйшынам, якія сабраліся супраць Яго: быццам на разбойніка выйшлі вы з мячамі і каламі, каб узяць Мяне? |
| 22:53 | штодня бываў Я з вамі ў храме, і вы не паднялі рук на Мяне; але гэта — ваша гадзіна і ўлада цемры. |
| 22:54 | І, узяўшы Яго, павялі і прывялі ў дом першасвятара. Пётр жа ішоў следам здалёку. |
| 22:55 | Калі ж яны расклалі агонь пасярод двара і селі разам, сядзеў і Пётр паміж імі. |
| 22:56 | І адна служанка, убачыўшы яго, што сядзеў пры агні, і прыгледзеўшыся да яго, сказала: і гэты з Ім быў. |
| 22:57 | Але ён адрокся ад Яго, кажучы: жанчына, я не ведаю Яго. |
| 22:58 | І неўзабаве другі, убачыўшы яго, сказаў: і ты з іх. Але Пётр сказаў: чалавеча, не. |
| 22:59 | І, як прайшло каля адной гадзіны, нехта іншы настойваў, кажучы: сапраўды і гэты з Ім быў, бо ён Галілеянін. |
| 22:60 | Але Пётр сказаў: чалавеча, я не ведаю, што ты гаворыш. І адразу, калі ён яшчэ гаварыў, заспяваў певень. |
| 22:61 | І, абярнуўшыся, Гасподзь паглядзеў на Пятра; і ўспомніў Пётр слова Гасподняе, як Ён сказаў яму: перш чым заспявае певень, адрачэшся ад Мяне тройчы. |
| 22:62 | І, выйшаўшы вон, горка заплакаў. |
| 22:63 | А людзі, якія трымалі Іісуса, насміхаліся з Яго і білі; |
| 22:64 | і, накрыўшы Яго, білі Яго па твары і пыталіся ў Яго, кажучы: прароч, хто ўдарыў Цябе? |
| 22:65 | І многа іншых хуленняў гаварылі супраць Яго. |
| 22:66 | І калі настаў дзень, сабраліся старэйшыны народа і першасвятары, і кніжнікі, і прывялі Яго ў сінедрыён свой |
| 22:67 | і сказалі: ці Ты Хрыстос? скажы нам. Ён жа сказаў ім: калі Я скажу вам, вы не паверыце; |
| 22:68 | а калі і спытаюся ў вас, не адкажаце Мне і не адпусціце; |
| 22:69 | адгэтуль Сын Чалавечы будзе сядзець праваруч сілы Божай. |
| 22:70 | І сказалі ўсе: дык Ты — Сын Божы? Ён жа сказаў ім: вы кажаце, што Я. |
| 22:71 | Яны ж сказалі: якое нам яшчэ трэба сведчанне? мы ж самі чулі з вуснаў Яго! |
