Дзеянні Святых Апосталаў, глава 26

	Язык: Беларускi Церковнослав. (гражд.) Церковнослав. (цс.) Церковнослав. (дореф.) Рус. (Синодальный) Рус. (еп. Кассиан) Українська English (NKJV) English (KJV) Srpski Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
	Раздзел 26
26:1	Агры́па сказаў Паўлу: дазваля́ецца табе гаварыць за само́га сябе. Тады Павел, прасцёршы руку́, стаў гаварыць у сваю абаро́ну:
26:2	цар Агры́па! я лічу сябе шчаслí­вым, што магу сёння абараня́цца перад табою ад ўсяго, у чым абвінава́чваюць мяне Іудзеі,
26:3	асабліва таму, што ты ве́даеш усе звы́чаі і спрэ́чныя пытанні Іудзеяў. Так што прашу цябе вы́слухаць мяне велікаду́шна.
26:4	Дык вось, жыццё маё з ю́ных гадоў, якое прахо́дзіла ад пачатку сярод народа майго ў Іерусаліме, ве́­даюць усе Іудзеі;
26:5 См.: 🔗Дзеян. 22:3 🔗Дзеян. 23:6	яны здаўна́ зна́юць мяне і, ка­лі б захацелі, маглі б засве́дчыць, што я жыў фарысе́ем паводле сама­га стро́гага кіру́нку нашага вера­вызна́ння.
26:6 См.: 🔗Быт. 3:15 🔗Иез. 34:23 🔗Иез. 37:24 🔗Дан. 9:24 🔗Мих. 5:2 🔗Быт. 22:18 🔗Втор. 18:15 🔗2Цар. 7:12 🔗Пс. 131:11 🔗Ис. 4:2 🔗Ис. 7:14 🔗Иер. 23:5 🔗Иер. 33:15	І цяпер я стаю́ перад судом за на­дзе́ю на Богам да́дзенае айцам нашым абяца́нне,
26:7	на здзяйсне́нне якога спадзяю́цца ўсе нашы двана́ццаць кален, стара́нна слу́жачы Богу дзень і ноч; за гэтую надзе́ю, цар Агрыпа, і абвінава́чваюць мяне Іудзеі.
26:8	Дык што́ Няўжо невераго́дным лíчыце вы тое, што Бог уваскраша́е мёртвых?
26:9	Праўда, і мне здава́лася, што я павінен ру́пна дзе́йнічаць су́праць íмені Іісуса Назарэ́я;
26:10 См.: 🔗Дзеян. 8:3 🔗Дзеян. 9:1 🔗Дзеян. 22:4 🔗1Кар. 15:9 🔗Гал. 1:13 🔗1Цім. 1:13	гэта я і рабіў у Іерусаліме: і многіх святы́х у цямніцы пасадзíў, атрыма́ўшы ўладу ад першасвятаро́ў, і калі забіва́лі іх, я даваў згоду;
26:11	і, ва ўсіх сінагогах часта кара́ю­чы іх, я прымуша́ў іх блюзне́рыць і, бязме́рна люту́ючы су́праць іх, перасле́даваў нават у чужых гарадах.
26:12	Дзе́ля гэтага ж ідучы́ ў Дама́ск з паўнамо́цтвамі і даручэ́ннем ад першасвятаро́ў,
26:13 См.: 🔗Дзеян. 22:6	апо́ўдні ў дарозе я ўбачыў, цар, з неба святло, ярчэ́йшае за сонечнае ззя́нне; яно азары́ла мяне і тых, што ішлі са мною.
26:14	І калі ўсе мы папа́далі на зямлю́, я пачу́ў голас, які прамаўля́ў да мяне і казаў на яўрэ́йскай мове: Саўл, Саўл! чаму ты Мяне гоніш? цяжка табе су́праць ражна́ ісцí.
26:15	А я сказаў: хто Ты, Госпадзí Ён жа сказаў: Я Іісус, Якога ты гоніш;
26:16	але падымíся і стань на ногі твае; бо Я дзе́ля гэтага і явíўся табе, каб паста́віць цябе служы́целем і све́дкам таго, што ты бачыў і што Я адкры́ю табе,
26:17	збаўля́ючы цябе ад народа Іудзейскага і ад язычнікаў, да якіх Я пасыла́ю цябе
26:18 См.: 🔗Ис. 42:7 🔗Ис. 60:1 🔗Лк. 2:32 🔗Iн. 1:9 🔗1Пят. 2:9 🔗Эф. 5:8	адкрыць вочы ім, каб яны павярну́ліся ад це́мры да святла́ і ад ула́ды сатаны да Бога, і каб яны атрыма́лі прабачэ́нне грахоў і до́лю між асвячо́ных праз веру ў Мяне.
26:19	Таму, цар Агрыпа, я не стаў працíвіцца нябе́снаму відзе́нню,
26:20 См.: 🔗Иер. 18:8 🔗Иез. 33:14 🔗Дзеян. 9:20	а спачатку жыхара́м Дама́ска і Іерусаліма, потым жа па ўсёй краíне Іудзейскай і язы́чнікам прапаве́даваў, каб яны пака́яліся і звярну́ліся да Бога, ро́бячы го́дныя справы пакая́ння.
26:21 См.: 🔗Дзеян. 21:30	За гэта Іудзеі схапілі мяне ў храме і імкну́ліся ўчынíць распра́ву.
26:22	Але я, атрыма́ўшы дапамогу ад Бога, да гэтага дня стаю́ і све́дчу і мало́му, і вялікаму, нічога не ка́жучы, акрамя́ таго, аб чым прарокі і Маісей гаварылі, што гэта будзе:
26:23 См.: 🔗Чис. 21:9 🔗Ис. 53:2 🔗Дан. 9:26 🔗Зах. 12:10 🔗Лк. 24:27	што Хрыстос павінен адпа­ку́таваць, першым уваскрэ́снуць з мёртвых і прапаве́даць святло народу гэтаму і язы́чнікам.
26:24 См.: 🔗1Кар. 1:23 🔗1Кар. 2:14	Калі ён так прамаўляў у сваю абарону, Фест гучным голасам сказаў: ты стра́ціў розум, Павел! вялікая вучо́насць даво́дзіць цябе да стра́ты розуму.
26:25	Ён жа кажа: я не стра́ціў розуму, высокашано́ўны Фест, а прамаўля́ю сло́вы ісціны і здаровага сэнсу;
26:26 См.: 🔗Iн. 18:20	бо ведае пра гэта цар, перад якім я і прамаўля́ю ўпэ́ўнена; я не веру, каб утаíлася ад яго што – небудзь з гэтага, бо не ў заку́тку ж яно адбыва́лася;
26:27	ці ве́рыш ты, цар Агры́па, прарокам? ве́даю, што ве́рыш.
26:28	Агры́па ж сказаў Паўлу: ты мала што не ўгаво́рваеш мяне зрабíцца Хрысція́нінам.
26:29 См.: 🔗Дзеян. 24:27	А Павел сказаў: я б маліўся Богу, каб ці мала, ці многа, не толькі ты, але і ўсе, хто слу́хае мяне сёння, зрабіліся такімі, як я, аднак без гэтых ако́ваў.
26:30	І калі ён гэта сказаў, паднялíся цар, і правíцель, і Вернíка, і ўсе, хто сядзе́ў з імі;
26:31	і, адышо́ўшы ўбок, яны раз­маўля́лі паміж сабою, ка́жучы: нічога ва́ртага смерці або ако́ваў не робіць чалавек гэты.
26:32	І сказаў Агры́па Фесту: можна было́ б вы́зваліць гэтага чалавека, калі б ён не патрабава́ў суда́ ў ке́сара. Таму і вы́рашыў правíцель паслаць яго да ке́сара.