|
Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 4 | |
| 4:1 | Што ж, ска́жам, Аўраам, айцец наш, набы́ў па плоці? |
| 4:2 | Бо калі Аўраам быў апраўда́ны спра́вамі, ён ма́е чым хвалíцца, але не перад Богам. |
| 4:3 | Бо што гаво́рыць Пісанне? “Паве́рыў Аўраам Богу, і гэта залічы́лася яму як пра́веднасць”. |
| 4:4 | Таму, хто выко́нвае працу, аплата налíчваецца не па мíласці, а па абавя́зку; |
| 4:5 | а таму, хто не выко́нвае, але ве́руе ў Таго, Хто апра́ўдвае грэ́шніка, вера яго залíчваецца як пра́веднасць. |
| 4:6 | Так і Давід называ́е блажэ́нным чалавека, якому Бог залíчвае пра́веднасць незале́жна ад спраў: |
| 4:7 | “блажэ́нныя тыя, чые беззако́нні праба́чаны і чые грахí пакры́ты; |
| 4:8 | блажэ́нны чалавек, якому Гасподзь не залíчыць граху́”. |
| 4:9 | Дык блажэ́нства гэтае даты́чыцца абрэ́заных ці і неабрэ́заных? Мы ка́жам, што Аўрааму вера залічы́лася як пра́веднасць. |
| 4:10 | Калі залічы́лася? пасля абрэ́зання ці да абрэ́зання? Не пасля абрэ́зання, а да абрэ́зання. |
| 4:11 | І знак абрэ́зання ён атрымаў як пяча́ць пра́веднасці па веры, якую меў у неабрэ́занні, так што ён стаў айцом усіх ве́руючых у неабрэ́занні, каб і ім залічы́лася пра́веднасць, |
| 4:12 | і айцом абрэ́заных, якія не толькі абрэ́заны, але і ідуць сляда́мі веры айца нашага Аўраама, якую меў ён у неабрэ́занні. |
| 4:13 | Бо не праз закон Аўрааму, ці пато́мству яго, да́дзена абяца́нне быць спадкае́мцам свету, а праз пра́веднасць веры. |
| 4:14 | Бо калі тыя, што выко́нваюць закон, — спадкае́мцы, то вера ма́рная, абяца́нне бяздзе́йнае; |
| 4:15 | бо закон спараджа́е гнеў, а дзе няма закону, няма і парушэ́ння. |
| 4:16 | Таму спадкае́мства — па веры, каб было́ па благада́ці, каб абяца́нне было́ неадме́нным для ўсяго, не толькі па закону, але і па веры, пато́мства Аўраама, які з’яўля́ецца айцом для ўсіх нас, — |
| 4:17 | як напíсана: “Я паста́віў цябе айцом многіх народаў”, — перад Богам, Якому ён паве́рыў, Які ажыўля́е мёртвых і выкліка́е не існу́ючае да існава́ння. |
| 4:18 | Ён, насу́перак надзе́і, паве́рыў з надзе́яй, што ста́не айцом многіх народаў, паво́дле ска́занага: “такім будзе пато́мства тваё”. |
| 4:19 | І, не аслабе́ўшы ў веры, не зважа́ў на цела сваё, амярцве́лае ўжо, бо яму было́ каля ста гадоў, і на амярцве́нне ўло́ння Са́ррынага; |
| 4:20 | і ў абяца́нні Божым не ўсумнíўся няве́р’ем, а ўмацава́ўся ў веры, узнёсшы славу Богу |
| 4:21 | і бу́дучы по́ўнасцю ўпэ́ўненым, што Ён мае сілу вы́канаць абяца́нае. |
| 4:22 | Таму і залічы́лася яму гэта за пра́веднасць. |
| 4:23 | Аднак не толькі ў адносінах да яго напíсана, што залічы́лася яму, |
| 4:24 | але і адно́сна нас: залíчыцца і нам, ве́руючым у Таго, Хто ўваскрасíў з мёртвых Іісуса, Госпада нашага, |
| 4:25 | Які адда́дзены быў за грахí нашы і ўваскрэ́с для апраўда́ння нашага. |
