|
Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 4 | |
| 4:1 | Адкуль спрэ́чкі і сва́ркі паміж вамí ці не адсюль, з пажа́днасцей вашых, якія ваю́юць у чле́нах вашых? |
| 4:2 | Жада́еце – і не ма́еце; забіва́еце і зайздро́сціце – і не мо́жаце дасягну́ць; сва́рыцеся і варагу́еце – і не ма́еце, таму што не про́сіце сабе; |
| 4:3 | про́сіце – і не атры́мліваеце, таму што не на дабро про́сіце сабе, а каб у пажа́днасцях сваіх растра́ціць. |
| 4:4 | Пралюбадзе́і і пралюбадзе́йкі! хіба́ не ве́даеце вы, што дружба са светам ёсць варо́жасць су́праць Бога́ Дык вось, хто хоча быць дру́гам свету, той стано́віцца во́рагам Богу. |
| 4:5 | Хіба́ вы думаеце, што ма́рна гаворыць Пісанне: «раўнíва Ён лю́біць дух, які ўсялíўся ў нас»? |
| 4:6 | І бо́льшую дае́ благадаць; таму ска́зана: «Бог ганарлíвым працíвіцца, а пако́рлівым дае́ благада́ць». |
| 4:7 | Дык пакары́цеся Богу; супрацьста́ньце дыявалу, і ўцячэ́ ад вас; |
| 4:8 | наблíзьцеся да Бога, і Ён наблíзіцца да вас; абмы́йце ру́кі, грэшнікі, ачы́сціце сэрцы, двуду́шнікі; |
| 4:9 | бяду́йце, смутку́йце і пла́чце: смех ваш у сму́так няхай ператво́рыцца, і ра́дасць – у сум; |
| 4:10 | скары́цеся перад Госпадам, і Ён узвы́сіць вас. |
| 4:11 | Не зласло́ўце адзін на аднаго, браты́: хто зласло́віць на брата ці су́дзіць брата свайго, той зласло́віць на закон і су́дзіць закон; а калі ты су́дзіш закон, то ты не выкана́ўца закону, а суддзя́. |
| 4:12 | Адзін ёсць Заканада́вец і Суддзя́, Які можа спасцí і загубíць: а ты хто такі, што су́дзіш іншага? |
| 4:13 | Цяпер паслу́хайце вы, якія гаво́рыце: «сёння ці заўтра адпра́вімся ў такі і такі горад, і пражывём там адзін год, і будзем гандлява́ць і атры́мліваць прыбы́так»; |
| 4:14 | вы, якія не ве́даеце, што будзе заўтра; бо што такое жыццё ваша́ – па́ра, што з'я́ўля́ецца на кароткі час, а потым зніка́е. |
| 4:15 | Заме́ст таго, каб каза́ць: «калі ўгодна будзе Госпаду і жывы́я будзем, то зробім тое ці іншае», – |
| 4:16 | вы, пахваля́ецеся з – за ганарлíвасці сваёй; а ўсякая такая пахвальба́ – зло. |
| 4:17 | Дык вось, хто ўмее рабíць дабро, і не ро́біць, грэх яму́. |
