|
Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 26 | |
| 26:1 | І сталася: калі скончыў Іісус усе словы гэтыя, дык сказаў вучням Сваім: |
| 26:2 | вы ведаеце, што праз два дні Пасха будзе, і Сын Чалавечы выдадзены будзе на ўкрыжаванне. |
| 26:3 | Тады сабраліся першасвятары і кніжнікі і старэйшыны народу ў двор першасвятара, якога звалі Каіафа, |
| 26:4 | і дамовіліся ўзяць Іісуса хітрасцю і забіць; |
| 26:5 | але казалі: толькі не ў свята, каб не сталася абурэння ў народзе. |
| 26:6 | Калі ж Іісус быў у Віфаніі, у доме Сімана пракажонага, |
| 26:7 | прыступіла да Яго жанчына з алебастравай пасудзінай міра шматкаштоўнага і ліла Яму на галаву, калі Ён узляжаў за сталом. |
| 26:8 | Убачыўшы, вучні Яго абурыліся і казалі: навошта такая трата? |
| 26:9 | бо можна было б прадаць гэтае міра за вялікія грошы і даць убогім. |
| 26:10 | Але Іісус, зразумеўшы гэта, сказаў ім: што бянтэжыце жанчыну? Яна добры ўчынак зрабіла для Мяне; |
| 26:11 | бо заўсёды убогіх вы маеце з сабою, а Мяне не заўсёды маеце; |
| 26:12 | бо ўзліўшы гэтае міра на Цела Маё, яна падрыхтавала Мяне да пахавання; |
| 26:13 | праўду кажу вам: дзе ні будзе абвешчана Дабравесце гэтае ў цэлым свеце, сказана будзе ў памяць яе і пра тое, што зрабіла яна. |
| 26:14 | Тады адзін з дванаццаці, якога звалі Іуда Іскарыёт, пайшоў да першасвятароў |
| 26:15 | і сказаў: што вы дасце мне, і я вам выдам Яго? Яны прапанавалі яму трыццаць срэбранікаў; |
| 26:16 | і з таго часу ён шукаў зручнай нагоды выдаць Яго. |
| 26:17 | У першы ж дзень праснакоў прыступілі вучні да Іісуса і сказалі Яму: дзе хочаш, каб мы прыгатавалі Табе есці пасху? |
| 26:18 | Ён жа сказаў: ідзіце ў горад да такога і такога і скажыце яму: « Настаўнік кажа: час мой блізкі, у цябе ўчыню пасху з вучнямі Маімі». |
| 26:19 | І зрабілі вучні, як загадаў ім Іісус, і прыгатавалі пасху. |
| 26:20 | Калі ж звечарэла, Ён узлёг з дванаццацю вучнямі; |
| 26:21 | І калі яны елі, сказаў: праўду кажу вам, што адзін з вас выдасць мяне. |
| 26:22 | Яны вельмі засмуціліся і пачалі казаць Яму, кожны з іх: ці не я, Госпадзе? |
| 26:23 | А Ён сказаў у адказ: хто апусціў са Мною руку ў місу, той выдасць Мяне. |
| 26:24 | Бо Сын Чалавечы ідзе, як напісана пра Яго; але гора таму чалавеку, які выдае Сына Чалавечага: лепей было б таму чалавеку не радзіцца. |
| 26:25 | У адказ жа Іуда, які выдаў Яго, сказаў: ці не я, Равві? Іісус кажа яму: ты сказаў. |
| 26:26 | А калі яны елі: Іісус, узяўшы хлеб і благаславіўшы, пераламіў і, раздаючы вучням, сказаў: прыміце, ешце: гэта Цела Маё. |
| 26:27 | І ўзяўшы чашу, і падзякаваўшы, падаў ім і сказаў: піце з яе ўсе; |
| 26:28 | бо гэта Кроў Мая новага запавету, за многіх праліваная дзеля даравання грахоў. |
| 26:29 | Кажу ж вам, што ад сёння не буду піць ад плоду гэтага вінаграднага да таго дня, калі буду піць з вамі новае віно ў Царстве Айца Майго. |
| 26:30 | І заспяваўшы, пайшлі на гару Елеонскую. |
| 26:31 | Тады кажа ім Іісус: усе вы спакусіцеся аба Мне ў гэтую ноч, бо напісана: «паражу пастыра, і рассеюцца авечкі статку». |
| 26:32 | А пасля ўваскрэсення Майго сустрэну вас у Галілеі. |
| 26:33 | У адказ жа Пётр сказаў Яму: калі і ўсе спакусяцца аб Табе, я не спакушуся. |
| 26:34 | Сказаў яму Іісус: праўду кажу табе, што гэтае ночы, перш чым заспявае певень, тройчы адрачэшся ад Мяне. |
| 26:35 | Кажа Яму Пётр: хоць бы мне і памерці з Табою, не адракуся ад Цябе. Падобнае і ўсе вучні казалі. |
| 26:36 | Потым прыходзіць з імі Іісус у мясціну, званую Гефсіманія, і кажа вучням: пасядзіце тут, пакуль Я пайду, памалюся там. |
| 26:37 | І ўзяўшы Пятра і абодвух сыноў Зевядзеевых, пачаў смуткаваць і журыцца. |
| 26:38 | Тады кажа ім Іісус: душа Мая смуткуе да смерці; пабудзьце тут і чувайце са Мною. |
| 26:39 | І адышоўшы крыху, упаў абліччам Сваім, маліўся і казаў: Ойча Мой! калі магчыма, няхай абміне Мяне чаша гэтая; але не як Я хачу, а як Ты. |
| 26:40 | І прыходзіць да вучняў і знаходзіць, што яны спяць, і кажа Пятру: ці так не змаглі вы адну гадзіну патрываць са Мною? |
| 26:41 | Не спіце і маліцеся, каб не ўпасці ў спакусу: дух бадзёры, а плоць нядужая. |
| 26:42 | Яшчэ, адышоўшы другі раз, маліўся, кажучы: Ойча Мой! калі не можа чаша гэтая абмінуць Мяне, каб Мне не піць яе, няхай будзе воля Твая. |
| 26:43 | І прыйшоўшы, знайшоў, што зноў яны спяць, бо ў іх вочы ацяжэлі. |
| 26:44 | І пакінуўшы іх, адышоў зноў і памаліўся трэці раз, тое самае слова сказаўшы. |
| 26:45 | Тады прыходзіць да вучняў Сваіх і кажа ім: вы ўсё яшчэ спіце і спачываеце; вось, наблізілася гадзіна, і Сын Чалавечы аддаецца ў рукі грэшнікаў; |
| 26:46 | устаньце, хадзем: вось наблізіўся той, хто выдае Мяне. |
| 26:47 | І калі яшчэ гаварыў Ён, вось, Іуда, адзін з дванаццаці, прыйшоў, і з ім мноства людзей з мячамі і каламі, ад першасвятароў і старэйшын народных. |
| 26:48 | А хто выдаваў Яго, даў ім знак, кажучы: каго я пацалую, Той і ёсць, вазьміце Яго. |
| 26:49 | I, адразу падышоўшы да Іісуса, сказаў: радуйся, Равві! І пацалаваў Яго. |
| 26:50 | Іісус жа сказаў яму: дружа, чаго ты прыйшоў? Тады падышлі, і ўсклалі рукі на Іісуса, і ўзялі Яго. |
| 26:51 | І вось, адзін з тых, што былі з Іісусам, працягнуўшы руку, дастаў меч свой і, ударыўшы раба першасвятаровага, адсек яму вуха. |
| 26:52 | Тады кажа яму Іісус: вярні меч твой у месца ягонае, бо ўсе, хто возьме меч, ад мяча і загінуць; |
| 26:53 | альбо думаеш, што Я не магу цяпер упрасіць Айца Майго, і Ён дасць Мне больш за дванаццаць легіёнаў Ангелаў? |
| 26:54 | як жа збудуцца Пісанні, што так павінна быць? |
| 26:55 | У тую гадзіну сказаў Іісус народу: быццам на разбойніка выйшлі вы з мячамі і каламі ўзяць Мяне; кожны дзень з вамі сядзеў Я, вучачы ў храме, і вы не ўзялі Мяне. |
| 26:56 | А ўсё гэта было, каб збыліся пісанні прарокаў. Тады ўсе вучні, пакінуўшы Яго, паўцякалі. |
| 26:57 | А тыя, што ўзялі Іісуса, прывялі Яго да Каіафы першасвятара, куды сабраліся кніжнікі і старэйшыны. |
| 26:58 | А Пётр ішоў следам за ім зводдаль, да двара першасвятаровага і ўвайшоўшы ў сярэдзіну, сеў са слугамі, каб бачыць канец. |
| 26:59 | Першасвятары і старэйшыны і ўвесь сінедрыён шукалі ілжывага сведчання супроць Іісуса, каб аддаць Яго на смерць; |
| 26:60 | і не знаходзілі; і хоць шмат ілжывых сведкаў прыходзіла, не знайшлі. Але нарэшце прыйшлі два ілжывыя сведкі |
| 26:61 | і сказалі: Ён казаў: «магу разбурыць храм Божы і за тры дні збудаваць яго». |
| 26:62 | І ўстаўшы, першасвятар сказаў Яму: нічога не адказваеш? што яны супроць Цябе сведчаць? |
| 26:63 | Іісус жа маўчаў. І першасвятар сказаў Яму: заклінаю Цябе Богам жывым, скажы нам, ці Ты Хрыстос, Сын Божы? |
| 26:64 | Кажа яму Іісус: ты сказаў; нават маўляю вам: ад сёння ўгледзіце Сына Чалавечага, што сядзіць праваруч сілы і ідзе на аблоках нябесных. |
| 26:65 | Тады першасвятар разадраў адзенне сваё і сказаў: Ён блюзнерыць. Навошта яшчэ нам сведкі? Вось, вы чулі блюзнерства Яго! |
| 26:66 | Як вам здаецца? А яны сказалі ў адказ: варты смерці. |
| 26:67 | Тады плявалі Яму ў твар і тузалі Яго; а іншыя білі па шчоках |
| 26:68 | і казалі: скажы нам, Хрысце, хто ўдарыў Цябе? |
| 26:69 | А Пётр сядзеў звонку на дварэ. І падышла да яго адна служанка і сказала: і ты быў з Іісусам Галілеянінам. |
| 26:70 | Але ён адрокся перад усімі, сказаўшы: не ведаю, што ты кажаш. |
| 26:71 | А калі ён выходзіў за браму, убачыла яго другая, і кажа тым, што былі там: і гэты быў з Іісусам Назарэем. |
| 26:72 | І зноў адрокся ён, прысягнуўшы: я не ведаю Гэтага Чалавека. |
| 26:73 | Крыху пазней падышлі тыя, што стаялі, і сказалі Пятру: сапраўды і ты з іх, бо і гаворка твая выдае цябе. |
| 26:74 | Тады ён пачаў прысягаць і бажыцца: я не ведаю Гэтага Чалавека. І тут жа заспяваў певень. |
| 26:75 | І згадаў Пётр словы, сказаныя яму Іісусам: перш чым заспявае певень, тройчы адрачэшся ад Мяне. І выйшаўшы вонкі, плакаў горка. |
