|
Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 14 | |
| 14:1 | А праз два днi была Пасха i свята праснакоў; i шукалi першасвятары i кнiжнiкi, як узяць Яго хiтрасцю i забiць; |
| 14:2 | але казалi: толькi не ў свята, каб не было абурэння ў народзе. |
| 14:3 | I калi быў Ён у Вiфанii, у доме Сiмана пракажонага, i ўзляжаў, — прыйшла жанчына з алебастравай пасудзiнай мiра з нарду чыстага i шматкаштоўнага i, разбiўшы пасудзiну, узлiла Яму на галаву. |
| 14:4 | Былі ж некаторыя, што абурылiся i гаварылi памiж сабою: навошта гэтая трата мiра? |
| 14:5 | Бо можна было б прадаць яго больш чым за трыста дынарыяў i раздаць убогiм. I папракалi яе. |
| 14:6 | Але Iiсус сказаў: пакiньце яе, навошта яе бянтэжыце? Яна добрую справу зрабiла для Мяне. |
| 14:7 | Бо заўсёды ўбогiх вы маеце з сабою i, калi хочаце, можаце дабро iм рабiць; а Мяне не заўсёды маеце. |
| 14:8 | Яна зрабiла, што магла: загадзя памазала Маё цела для пахавання. |
| 14:9 | Праўду кажу вам: дзе толькі будзе прапаведана Евангелле гэтае ва ўсiм свеце, дык i пра тое, што зрабiла яна, сказана будзе ў памяць аб ёй. |
| 14:10 | I пайшоў Iуда Iскарыёт, адзiн з дванаццацi, да першасвятароў, каб выдаць Яго iм. |
| 14:11 | Яны ж, пачуўшы, узрадавалiся i абяцалi яму даць срэбранiкi. I ён шукаў, як пры нагодзе выдаць Яго. |
| 14:12 | I ў першы дзень праснакоў, калi прыносiлi пасхальную ахвяру, кажуць Яму вучнi Яго: дзе хочаш, каб мы пайшлi i прыгатавалi Табе есцi пасху? |
| 14:13 | I пасылае двух з вучняў Сваiх i кажа iм: iдзiце ў горад; i сустрэне вас чалавек, якi будзе несцi збан вады; iдзiце за iм. |
| 14:14 | І, куды ён увойдзе, скажыце гаспадару таго дома: «Настаўнiк кажа: дзе святлiца, у якой Мне есцi пасху з вучнямi Маiмi?» |
| 14:15 | I ён вам пакажа верхні пакой вялiкi, засланы, гатовы; там прыгатуйце нам. |
| 14:16 | I пайшлi вучнi Яго, i прыйшлi ў горад, i знайшлi, як сказаў iм; i прыгатавалi пасху. |
| 14:17 | I калi звечарэла, прыходзiць Ён з дванаццаццю. |
| 14:18 | I калi ўзляжалi яны i елi, сказаў Iiсус: праўду кажу вам, адзiн з вас, які есць са Мною, выдасць Мяне. |
| 14:19 | Яны ж засмуціліся i пачалі гаварыць Яму адзiн за адным: ці не я? I другi: ці не я? |
| 14:20 | Ён жа сказаў iм у адказ: адзiн з дванаццацi, хто мачае са Мною ў блюда. |
| 14:21 | Бо Сын Чалавечы iдзе, як напiсана пра Яго; але гора таму чалавеку, якi выдае Сына Чалавечага: лепш было б таму чалавеку не радзiцца. |
| 14:22 | I калi яны елi, Iiсус, узяўшы хлеб i благаславiўшы, пераламіў i даў iм, i сказаў: прымiце, ежце; гэта Цела Маё. |
| 14:23 | I, узяўшы чашу, узнёс падзяку і даў iм; i пiлi з яе ўсе. |
| 14:24 | I сказаў iм: гэта Кроў Мая новага запавету, якая за многiх пралiваецца. |
| 14:25 | Праўду кажу вам, што больш не буду пiць ад плоду вiнаграднага да таго дня, калi буду пiць яго новым у Царстве Божым. |
| 14:26 | I, адспяваўшы хвалу, выйшлi на гару Елеонскую. |
| 14:27 | I кажа iм Iiсус: усе вы спакусiцеся аба Мне ў гэтую ноч, бо напiсана: «паражу пастыра i рассеюцца авечкi». |
| 14:28 | Але потым, калi ўваскрэсну, Я апярэджу вас у Галiлеi. |
| 14:29 | А Пётр сказаў Яму: хоць i ўсе спакусяцца, але не я. |
| 14:30 | I кажа яму Iiсус: праўду кажу табе, што ты сёння, у гэтую ноч, перш чым двойчы заспявае певень, тройчы адрачэшся ад Мяне. |
| 14:31 | А ён яшчэ настойлівей гаварыў: калі б мне нават i памерцi з Табою, не адракуся ад Цябе. Гэтаксама i ўсе гаварылi. |
| 14:32 | I прыйшлi ў мясцiну пад назвай Гефсiманiя, i кажа Ён вучням Сваiм: пасядзiце тут, пакуль Я пайду памалюся. |
| 14:33 | I бярэ Пятра, Iакава i Iаана з Сабою; i пачаў журыцца i тужыць. |
| 14:34 | I кажа iм: смуткуе душа Мая да смерцi; пабудзьце тут i не спiце. |
| 14:35 | I, адышоўшы крыху, упаў на зямлю i малiўся, каб, калi магчыма, абмiнуў Яго час гэты; |
| 14:36 | i гаварыў: Авва Ойча! усё магчыма Табе; пранясi чашу гэтую мiма Мяне, але не чаго я хачу, а чаго Ты. |
| 14:37 | I прыходзiць, i знаходзiць, што яны спяць, i кажа Пятру: Сiмане, ты спiш? не змог ты адной гадзiны не паспаць? |
| 14:38 | Не спіце i малiцеся, каб не ўпасці ў спакусу: дух бадзёры, а плоць немачная. |
| 14:39 | I зноў, адышоўшы, малiўся, кажучы тое ж слова. |
| 14:40 | I, вярнуўшыся, знайшоў, што зноў яны спяць; бо вочы ў іх ацяжэлi; i не ведалi яны, што Яму адказаць. |
| 14:41 | I прыходзiць трэцi раз i кажа iм: вы ўсё яшчэ спiце і спачываеце. Годзе, настаў час: вось, аддаецца Сын Чалавечы ў рукi грэшнiкаў. |
| 14:42 | Уставайце, хадзем; вось, наблiзiўся той, хто выдае Мяне. |
| 14:43 | I адразу, калi яшчэ Ён гаварыў, прыходзіць Iуда, адзiн з дванаццацi, i з iм мноства людзей з мячамi i каламi, ад першасвятароў i кнiжнiкаў i старэйшын. |
| 14:44 | А той, хто выдаваў Яго, даў iм знак, кажучы: каго я пацалую, Той i ёсць, вазьмiце Яго i вядзiце пільна. |
| 14:45 | I, прыйшоўшы, адразу падышоў да Яго i кажа: Равві, Раввi! I пацалаваў Яго. |
| 14:46 | А яны ўсклалi рукi свае на Яго i ўзялi Яго. |
| 14:47 | Адзiн жа з тых, што стаялi тут, дастаў меч, ударыў раба першасвятаровага i адсек яму вуха. |
| 14:48 | I, звярнуўшыся да іх, Iiсус сказаў: быццам на разбойнiка выйшлi з мячамi i каламi ўзяць Мяне? |
| 14:49 | Штодня бываў Я з вамі ў храме, навучаючы, i вы не ўзялi Мяне; але няхай збудуцца Пiсанні. |
| 14:50 | І, пакiнуўшы Яго, усе паўцякалi. |
| 14:51 | I адзiн юнак, накiнуўшы палатно на голае цела, ішоў за Iм; i юнакі хапаюць яго. |
| 14:52 | Ён жа, пакiнуўшы палатно, голы ўцёк ад iх. |
| 14:53 | I прывялi Iiсуса да першасвятара; i збіраюцца да яго ўсе першасвятары i кнiжнiкi, i старэйшыны. |
| 14:54 | I Пётр зводдаль услед за Iм iшоў аж усярэдзiну двара першасвятаровага, i сядзеў са слугамi i грэўся каля агню. |
| 14:55 | А першасвятары i ўвесь сiнедрыён шукалi сведчання супраць Iiсуса, каб аддаць Яго на смерць, i не знаходзiлi. |
| 14:56 | Бо многiя лжыва сведчылi супраць Яго, але сведчаннi іх не супадалi. |
| 14:57 | I некаторыя, устаўшы, iлжыва сведчылi супраць Яго, кажучы: |
| 14:58 | мы чулi, як Ён казаў: «Я разбуру храм гэты рукатворны i праз тры днi ўзвяду iншы, нерукатворны». |
| 14:59 | Але i так сведчанне iх не супадала. |
| 14:60 | Тады першасвятар, стаўшы пасярэдзіне, спытаў Iiсуса, кажучы: не адказваеш нiчога? што яны супраць Цябе сведчаць? |
| 14:61 | Ён жа маўчаў i нiчога не адказваў. Зноў першасвятар спытаў Яго i кажа Яму: цi Ты Хрыстос, Сын Благаславёнага? |
| 14:62 | Iiсус жа сказаў: Я. І вы ўбачыце Сына Чалавечага, што сядзiць праваруч сiлы i прыйдзе на воблаках нябесных. |
| 14:63 | Першасвятар жа, разадраўшы адзенне сваё, кажа: якую яшчэ патрэбу мы маем у сведках? |
| 14:64 | Вы чулi хуленне: як вам здаецца? Яны ж усе прысудзілi, што Ён варты смерцi. |
| 14:65 | I пачалi некаторыя пляваць на Яго i, закрываць Яму твар, і біць Яго, i казаць Яму: прароч. I слугi бiлi Яго па шчоках. |
| 14:66 | I калi Пётр быў на двары ўнiзе, падыходзіць адна са служанак першасвятара |
| 14:67 | i, убачыўшы, як Пётр грэецца, углядзелася ў яго i кажа: i ты быў з Назаранiнам Iiсусам. |
| 14:68 | Ён жа адрокся, кажучы: не ведаю i не разумею, што ты гаворыш. I выйшаў адтуль на пярэднi двор; i заспяваў певень. |
| 14:69 | I служанка, убачыўшы яго зноў, пачала казаць тым, што стаялi тут: гэты з iх. |
| 14:70 | Ён жа зноў адракаўся. I неўзабаве зноў тыя, што стаялі там, казалi Пятру: сапраўды ты з іх, бо ты галiлеянiн, i гаворка твая падобная. |
| 14:71 | Ён жа пачаў клясціся i бажыцца: не ведаю Гэтага Чалавека, пра Якога вы гаворыце. |
| 14:72 | I другi раз заспяваў певень. I ўспомнiў Пётр слова, якое сказаў яму Iiсус: перш чым певень двойчы заспявае, ты адрачэшся ад Мяне тройчы. I пачаў плакаць. |
