|
Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 14 | |
| 14:1 | І сталася: калі Ён у суботу ўвайшоў у дом аднаго з начальнікаў фарысейскіх паесці хлеба, і яны сачылі за Ім; |
| 14:2 | і вось, нейкі чалавек, хворы на вадзянку, быў перад Ім. |
| 14:3 | І, азваўшыся, Іісус прамовіў да законнікаў і фарысеяў, кажучы: ці дазваляецца ў суботу ацаляць? |
| 14:4 | Яны ж прамаўчалі. І, дакрануўшыся, Ён ацаліў яго і адпусціў. |
| 14:5 | А звярнуўшыся да іх, сказаў: калі ў каго з вас асёл або вол упадзе ў калодзеж, ці не адразу той выцягне яго ў дзень суботні? |
| 14:6 | І яны не змаглі адказаць Яму на гэта. |
| 14:7 | Казаў жа запрошаным прытчу, убачыўшы, як яны выбіраюць сабе першыя месцы, гаворачы да іх: |
| 14:8 | калі ты будзеш пакліканы кім – небудзь на вяселле, не ўзлягай на першае месца, каб не аказаўся хто пачэснейшы за цябе запрошаны ім, |
| 14:9 | і той, хто паклікаў цябе і яго, каб не падышоў ды не сказаў табе: «дай яму месца», і тады з сорамам пачнеш займаць апошняе месца. |
| 14:10 | Але калі будзеш пакліканы, прыйшоўшы, узлягай на апошняе месца, каб той, хто паклікаў цябе, падышоўшы, сказаў табе: «дружа, перайдзі вышэй», тады будзе табе гонар перад тымі, хто ўзляжыць з табою; |
| 14:11 | бо кожны, хто ўзвышае сябе, будзе прыніжаны, а хто прыніжае сябе, будзе узвышаны. |
| 14:12 | Казаў жа і таму, хто Яго запрасіў: калі ты будзеш даваць абед ці вячэру, не кліч сяброў тваіх, ні братоў тваіх, ні тваіх сваякоў, ні суседзяў багатых дзеля таго, каб і яны цябе таксама паклікалі і была табе адплата. |
| 14:13 | Але калі робіш гасціну, кліч убогіх, калек, кульгавых, сляпых, |
| 14:14 | і блажэнны будзеш, бо яны не маюць, чым адплаціць табе, адплачана ж табе будзе пры ўваскрасенні праведных. |
| 14:15 | Пачуўшы гэта, нехта з тых, што ўзляжалі з Ім, сказаў Яму: блажэнны, хто будзе есці абед у Царстве Божым! |
| 14:16 | Ён жа сказаў яму: адзін чалавек рабіў вялікую вячэру і паклікаў многіх; |
| 14:17 | і паслаў раба свайго ў час вячэры сказаць пакліканым: прыходзьце, бо ўжо гатова ўсё. |
| 14:18 | І пачалі ўсе, як адзін, прасіць прабачэння. Першы сказаў яму: я купіў поле, і мне трэба пайсці паглядзець яго; прашу цябе, прабач мне. |
| 14:19 | І другі сказаў: я купіў пяць пар валоў, і іду выпрабоўваць іх; прашу цябе, прабач мне. |
| 14:20 | І іншы сказаў: я ажаніўся і таму не магу прыйсці. |
| 14:21 | І, прыйшоўшы, раб той паведаміў гаспадару свайму гэта. Тады, разгневаўшыся, гаспадар дома сказаў рабу свайму: выйдзі хутчэй на вуліцы і завулкі горада і прывядзі сюды ўбогіх і калек, і сляпых, і кульгавых. |
| 14:22 | І сказаў раб: гаспадар! зроблена, як ты загадаў, і яшчэ месца ёсць. |
| 14:23 | І сказаў гаспадар рабу: выйдзі да дарог і загарадзяў і ўгавары прыйсці, каб напоўніўся дом мой. |
| 14:24 | Бо кажу вам, што ніхто з тых людзей пакліканых не пакаштуе маёй вячэры, бо многа пакліканых, але мала выбраных. |
| 14:25 | Ішло з Ім мноства людзей, і Ён, абярнуўшыся, сказаў ім: |
| 14:26 | калі хто прыходзіць да Мяне, і не зненавідзіць бацьку свайго і маці, і жонку і дзяцей, і братоў і сясцёр, а яшчэ і жыццё сваё, той не можа быць Маім вучнем; |
| 14:27 | і хто не нясе крыжа свайго і ідзе за Мною, не можа быць Маім вучнем. |
| 14:28 | Бо хто з вас, жадаючы пабудаваць вежу, перш не сядзе і не палічыць выдаткі, ці мае ён патрэбнае для завяршэння, |
| 14:29 | каб, калі пакладзе падмурак і не здолее дакончыць, усе, хто пабачыць, не пачалі смяяцца з яго, |
| 14:30 | кажучы: гэты чалавек пачаў будаваць і не здолеў дакончыць? |
| 14:31 | Або які цар, ідучы, каб з другім царом уступіць у вайну, не сядзе перш параіцца, ці зможа ён з дзесяццю тысячамі сустрэць таго, хто ідзе на яго з дваццаццю тысячамі? |
| 14:32 | Бо калі не, то пакуль той яшчэ далёка, ён пашле пасольства да яго прасіць міру. |
| 14:33 | Гэтак і кожны з вас, хто не адрачэцца ад усяго, што мае, не можа быць Маім вучнем. |
| 14:34 | Добрая рэч — соль, але калі соль страціць сілу, чым паправіць яе? |
| 14:35 | Ні ў зямлю, ні ў гной яна непрыдатная: вон выкідаюць яе. Хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе! |
