|
Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 18 | |
| 18:1 | Сказаў жа Ён ім і прытчу пра тое, што трэба заўсёды маліцца і не падаць духам, |
| 18:2 | кажучы: у адным горадзе быў нейкі суддзя, які Бога не баяўся і людзей не саромеўся. |
| 18:3 | І была ў тым горадзе адна ўдава; і яна прыходзіла да яго і казала: абарані мяне ад праціўніка майго. |
| 18:4 | А ён доўга не хацеў. Потым жа сказаў сам сабе: хоць я і Бога не баюся, і людзей не саромеюся, |
| 18:5 | але паколькі робіць мне клопат гэтая ўдава, абараню яе, каб яна не прыходзіла бясконца і не дакучала мне. |
| 18:6 | І сказаў Гасподзь: чуеце, што гаворыць суддзя няправедны? |
| 18:7 | А хіба Бог не стане на абарону выбраных Сваіх, якія клічуць Яго дзень і ноч, і будзе марудзіць у дачыненні да іх? |
| 18:8 | Кажу вам, што Ён хутка стане на абарону іх. Аднак, Сын Чалавечы, прыйшоўшы, ці знойдзе веру на зямлі? |
| 18:9 | Сказаў жа і да некаторых, што былі ўпэўнены ў сабе, быццам яны праведнікі, а іншых прыніжалі, такую прытчу: |
| 18:10 | Два чалавекі ўвайшлі ў храм памаліцца: адзін фарысей, а другі мытнік. |
| 18:11 | Фарысей, стаўшы, маліўся сам у сабе так: Божа! дзякую Табе, што я не такі, як іншыя людзі — рабаўнікі, няправедныя, распуснікі, або як гэты мытнік: |
| 18:12 | пашчу два разы на тыдзень, даю дзесяціну з усяго, што набываю. |
| 18:13 | Мытнік жа, стоячы воддаль, не смеў і вачэй узняць да неба, а біў сябе ў грудзі, кажучы: Божа! будзь міласцівы да мяне, грэшнага. |
| 18:14 | Кажу вам, што гэты пайшоў у дом свой больш апраўданы, чым той: бо кожны, хто ўзвышае сябе, будзе прыніжаны, а хто прыніжае сябе, будзе ўзвышаны. |
| 18:15 | Прыносілі да Яго і малых дзяцей, каб Ён дакрануўся да іх; убачыўшы гэта, вучні забаранялі ім. |
| 18:16 | Іісус жа, паклікаўшы іх, сказаў: пусціце дзяцей прыходзіць да Мяне і не перашкаджайце ім, бо такіх ёсць Царства Божае; |
| 18:17 | праўду кажу вам: хто не прыме Царства Божага, як дзіця, той не ўвойдзе ў яго. |
| 18:18 | І спытаўся ў Яго нейкі начальнік, кажучы: Настаўнік добры! што мне рабіць, каб унаследаваць жыццё вечнае? |
| 18:19 | Сказаў жа яму Іісус: што называеш Мяне добрым? Ніхто не добры, толькі адзін Бог; |
| 18:20 | ведаеш запаведзі: «не пралюбадзейнічай, не забівай, не крадзі, не сведчы лжыва, шануй бацьку твайго і маці тваю». |
| 18:21 | Ён жа сказаў: усё гэта захаваў я з юнацтва майго. |
| 18:22 | Пачуўшы гэта, Іісус сказаў яму: яшчэ аднаго табе не хапае: усё, што маеш, прадай і раздай убогім, і мець будзеш скарб на небе, і прыходзь, і ідзі за Мною. |
| 18:23 | Ён жа, пачуўшы гэта, моцна засмуціўся, таму што быў вельмі багаты. |
| 18:24 | Убачыўшы, што той моцна засмуціўся, Іісус сказаў: як цяжка тым, хто мае багацце, увайсці ў Царства Божае! |
| 18:25 | Бо лягчэй вярблюду прайсці праз ігольнае вушка, чым багатаму ўвайсці ў Царства Божае. |
| 18:26 | І сказалі тыя, што чулі: хто ж тады можа быць збаўлены? |
| 18:27 | Ён жа сказаў: немагчымае людзям магчыма Богу. |
| 18:28 | І сказаў Пётр: вось, мы ўсё пакінулі і пайшлі ўслед за Табою. |
| 18:29 | Ён жа сказаў ім: праўду кажу вам: няма нікога, хто пакінуў дом, ці бацькоў, ці братоў, ці сясцёр, ці жонку, ці дзяцей дзеля Царства Божага, |
| 18:30 | і не атрымае ў шмат разоў больш у час гэты, а ў веку будучым жыцця вечнага. |
| 18:31 | І, узяўшы дванаццаць вучняў, сказаў ім: вось, мы ўзыходзім у Іерусалім, і збудзецца ўсё напісанае прарокамі пра Сына Чалавечага: |
| 18:32 | бо Ён выдадзены будзе язычнікам і абсмяяны, і зняважаны, і апляваны, |
| 18:33 | і пасля бічавання заб’юць Яго; і на трэці дзень уваскрэсне. |
| 18:34 | Але яны нічога з гэтага не зразумелі; і было слова гэтае скрыта ад іх, і яны не ўсведамлялі сказанага. |
| 18:35 | І сталася: калі Ён набліжаўся да Іерыхона, нейкі сляпы сядзеў пры дарозе, жабруючы; |
| 18:36 | і пачуўшы, што міма праходзіць натоўп, пытаўся: што гэта такое? |
| 18:37 | Паведамілі яму, што Іісус Назаранін праходзіць. |
| 18:38 | І закрычаў ён, кажучы: Іісусе, Сыне Давідаў, памілуй мяне! |
| 18:39 | І тыя, што ішлі спераду, патрабавалі ад яго, каб замоўк, але ён яшчэ мацней крычаў: Сыне Давідаў, памілуй мяне! |
| 18:40 | Спыніўшыся, Іісус загадаў прывесці яго да Сябе. Калі ж той наблізіўся да Яго, спытаў яго, |
| 18:41 | кажучы: што хочаш, каб Я зрабіў табе? Ён жа сказаў: Госпадзі! каб я стаў бачыць. |
| 18:42 | Іісус сказаў яму: стань відушчым! вера твая ўратавала цябе. |
| 18:43 | І ён адразу стаў бачыць і пайшоў услед за Ім, славячы Бога. І ўсе людзі, пабачыўшы гэта, узнеслі хвалу Богу. |
