|
Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 13 | |
| 13:1 | Выйшаўшы таго ж дня з дому, Іісус сеў каля мора. |
| 13:2 | І сабралася да Яго мноства людзей, так што Ён увайшоў у лодку і сеў; а ўвесь люд стаяў на беразе. |
| 13:3 | І гаварыў ім шмат прытчамі, кажучы: вось, выйшаў сейбіт сеяць. |
| 13:4 | І калі сеяў ён, адно ўпала пры дарозе, і наляцелі птушкі і падзяўблі тое; |
| 13:5 | іншае ўпала на мясціны камяністыя, дзе няшмат было зямлі, і неўзабаве ўзышло, таму што зямля была неглыбокая. |
| 13:6 | А калі ўзышло сонца, завяла і, як не мела карэння, засохла; |
| 13:7 | іншае ўпала ў церне, і вырасла церні і заглушыла яго; |
| 13:8 | іншае ўпала на добрую зямлю і ўрадзіла плод: адно ў сто разоў, а другое ў шэсцьдзесят, а тое ў трыццаць. |
| 13:9 | Хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе! |
| 13:10 | І прыступіўшы, вучні сказалі Яму: чаму прытчамі гаворыш ім? |
| 13:11 | Ён сказаў ім у адказ: таму, што вам дадзена ведаць тайны Царства Нябеснага, а ім не дадзена; |
| 13:12 | бо хто мае, таму дадзена будзе і памножыцца; а хто не мае, у таго адымецца і тое, што мае; |
| 13:13 | дзеля таго прытчамі прамаўляю ім, што яны бачачы не бачаць, і чуючы не чуюць, і не разумеюць; |
| 13:14 | і збываецца над імі прароцтва Ісаіі, якое кажа: «слыхам пачуеце, і не ўразумееце; і вачыма глядзець будзеце, і не ўбачыце; |
| 13:15 | агрубела бо сэрца ў людзей гэтых, і вушыма цяжка чуюць, і вочы свае змежылі, каб не ўгледзець вачыма, і вушыма не пачуць, і сэрцам не ўразумець, і не звернуцца, каб Я ацаліў іх». |
| 13:16 | А вашы блажэнныя вочы, што бачаць; і вушы вашыя, што чуюць; |
| 13:17 | бо праўду кажу вам, што многія прарокі і праведнікі жадалі бачыць тое, што вы бачыце, і не бачылі, і чуць тое, што вы чуеце, і не чулі. |
| 13:18 | Але ж вы пачуйце прытчу пра сейбіта: |
| 13:19 | да кожнага, хто слухае слова пра Царства і не разумее, прыходзіць ліхі і крадзе пасеянае ў сэрцы яго: вось каго азначае пасеянае пры дарозе. |
| 13:20 | А пасеянае на камяністых мясцінах азначае таго, хто чуе слова і адразу з радасцю прымае яго; |
| 13:21 | але не мае кораня ў сабе і непастаянны: калі настане ўціск альбо ганенне за слова, адразу спакушаецца. |
| 13:22 | А пасеянае ў церні азначае таго, хто чуе слова, але клопат веку гэтага і панада багацця заглушае слова, і яно стаецца бясплодным. |
| 13:23 | А пасеянае на добрай зямлі азначае таго, хто чуе слова і разумее, які і плод прыносіць і дае адзін сто, другі шэсцьдзесят, а іншы трыццаць. |
| 13:24 | Другую прытчу прапанаваў Ён ім, кажучы: Царства Нябеснае падобнае на чалавека, які пасеяў добрае насенне на полі сваім; |
| 13:25 | калі ж людзі спалі, прыйшоў вораг яго і пасеяў куколь сярод пшаніцы, і пайшоў; |
| 13:26 | калі ўзышла рунь і завязала плод, тады з'явіўся і куколь. |
| 13:27 | Прыйшоўшы, рабы гаспадара дома сказалі яму: гаспадар ці ж не добрае насенне пасеяў ты на полі тваім? адкуль жа на ім куколь? |
| 13:28 | А ён сказаў ім: варожы чалавек гэта зрабіў. А рабы сказалі яму: хочаш, мы пойдзем, выпалем яго? |
| 13:29 | А ён сказаў: не, каб, выбіраючы куколь, вы не павырывалі разам з ім і пшаніцы; |
| 13:30 | пакіньце расці разам тое і другое да жніва; а ў час жніва я скажу жняцам: збярыце перш куколь і звяжыце яго ў снапы, каб спаліць яго; а пшаніцу збярыце ў жытніцу мае. |
| 13:31 | Іншую прытчу прапанаваў Ён ім, кажучы: падобнае Царства Нябеснае на зерне гарчычнае, якое чалавек узяў і пасеяў на полі сваім, |
| 13:32 | якое, хоць меншае за ўсякае насенне, але, калі вырастае, бывае большае за ўсякую траву і робіцца дрэвам, так што прылятаюць птушкі нябесныя і гняздзяцца ў голлі яго. |
| 13:33 | Іншую прытчу сказаў Ён ім: падобнае Царства Нябеснае на закваску, якую жанчына, узяўшы паклала ў тры меры мукі, пакуль не ўкісла ўсё. |
| 13:34 | Гэта ўсё казаў Іісус прытчамі люду, і без прытчы нічога не казаў ім, |
| 13:35 | каб збылося сказанае праз прарока, які кажа: «Разамкну ў прытчах вусны Мае; выкажу ўтоенае ад стварэння свету». |
| 13:36 | Тады Іісус, адпусціўшы людзей, увайшоў у дом. І прыступіўшы да Яго, вучні Яго сказалі: растлумач нам прытчу пра куколь на полі. |
| 13:37 | А Ён ім сказаў у адказ: сейбіт добрага насення ёсць Сын Чалавечы; |
| 13:38 | поле ёсць свет; добрае насенне гэта — сыны Царства, а куколь — сыны ліхога; |
| 13:39 | вораг, які пасеяў яго, ёсць дыявал; жніво ёсць сканчэнне веку, а жняцы — Ангелы. |
| 13:40 | А таму, як збіраюць куколь і агнём паляць, гэтак сама будзе пры сканчэнні веку гэтага: |
| 13:41 | пашле Сын Чалавечы Ангелаў Сваіх, і збяруць з Царства Яго ўсе спакусы і тых, што чыняць беззаконне, |
| 13:42 | і ўкінуць іх у печ вогненную; там будзе плач і скрыгат зубоў; |
| 13:43 | тады праведныя заззяюць, як сонца, у Царстве Айца іх. Хто мае вушы, каб чуць, няхай чуе! |
| 13:44 | Яшчэ падобнае Царства Нябеснае на скарб, схаваны на полі, які, знойшоўшы, чалавек утоіў, і ў радасці ад гэтага ідзе і прадае ўсё, што мае, і купляе поле тое. |
| 13:45 | Яшчэ падобнае Царства Нябеснае на купца, які шукае прыгожых перлаў, |
| 13:46 | які, знайшоўшы адзін шматкаштоўны перл, пайшоў і прадаў усё, што меў, і купіў яго. |
| 13:47 | Яшчэ падобнае Царства Нябеснае на невад, закінуты ў мора і поўны рыбы ўсялякага роду, |
| 13:48 | які, калі ён напоўніўся, выцягнулі на бераг і, сеўшы, добрае склалі ў начынне, а нядобрае выкінулі прэч. |
| 13:49 | Так будзе пры сканчэнні веку: выйдуць Ангелы і аддзеляць ліхіх з асяроддзя праведных, |
| 13:50 | і ўкінуць іх у печ вогненную: там будзе плач і скрыгат зубоў. |
| 13:51 | Сказаў ім Іісус: ці зразумелі вы гэта ўсё? Яны кажуць Яму: так, Госпадзе! |
| 13:52 | А Ён сказаў ім: таму ўсякі кніжнік, навучаны Царству Нябеснаму, падобны на гаспадара дома, які выносіць са скарбніцы сваёй новае і старое. |
| 13:53 | І сталася, калі скончыў Іісус прытчы гэтыя, пайшоў адтуль. |
| 13:54 | І прыйшоўшы на бацькаўшчыну Сваю, вучыў іх у сінагозе іхняй, так што яны здзіўляліся і казалі: адкуль у Яго гэтая мудрасць і сілы? |
| 13:55 | ці не цясляроў Ён Сын? ці не Ягоную Маці завуць Марыя, і браты Яго Іакаў і Іасій, і Сіман і Іуда? |
| 13:56 | і сёстры Яго ці не ўсе сярод нас? адкуль жа ў Яго ўсё гэта? |
| 13:57 | І спакушаліся аб Ім. А Іісус сказаў ім: не бывае прарока без пашаны, хіба што толькі на бацькаўшчыне сваёй, і ў доме сваім. |
| 13:58 | І не ўчыніў там многіх цудаў з – за няверства іх. |
