|
Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 19 | |
| 19:1 | І ста́лася, калі Апало́с знахо́дзіўся ў Кары́нфе, Павел, прайшоўшы го́рныя вобласці, прыбы́ў у Эфе́с і, знайшоўшы некато́рых вучняў, |
| 19:2 | спыта́ў іх: ці прынялí вы Духа Святога, калі ўве́равалí Яны ж адказа́лі яму́: мы нават і не чулі, што ёсць Дух Святы́. |
| 19:3 | Тады ён спытаў іх: у што ж вы хрысцíліся́ Яны адказалі: у Іаа́нава хрышчэ́нне. |
| 19:4 | Павел сказаў: Іаан хрысцíў хрышчэ́ннем пакая́ння, ка́жучы лю́дзям, каб ве́равалі ў Таго, Хто пры́йдзе пасля яго, гэта значыць, у Хрыста Іісуса. |
| 19:5 | Пачуўшы гэта, яны ахрысцíліся ў імя́ Госпада Іісуса, |
| 19:6 | і калі Павел ускла́ў на іх ру́кі, сышоў на іх Дух Святы́, і яны сталі гавары́ць на іншых мовах і праро́чыць. |
| 19:7 | А было́ іх усіх каля двана́ццаці чалавек. |
| 19:8 | Прыйшоўшы ў сінагогу, Ён адважна прапаве́даваў тры месяцы, даво́дзячы і перако́нваючы пра Царства Божае. |
| 19:9 | nbsp; А калі некато́рыя ўпа́рціліся і не ве́равалі, зласло́вячы шлях Гасподні перад народам, то ён, пакíнуўшы іх, аддзялíў ву́чняў і штодзе́нь прапаве́даваў у вучы́лішчы нейкага Тыра́на. |
| 19:10 | Гэта праця́гвалася два гады́, так што ўсе жыхары́ Асíі чу́лі про́паведзь пра Госпада Іісуса, як Іудзеі, так і Э́ліны. |
| 19:11 | І небыва́лыя цу́ды твары́ў Бог рукамі Паўла, |
| 19:12 | так што на хворых усклада́лі ху́сты і паясы́ ад це́ла яго, і адступа́лі ад іх хваро́бы, і ду́хі злыя выхо́дзілі з іх. |
| 19:13 | Спрабава́лі і некато́рыя з вандро́ўных Іудзейскіх закліна́льнікаў прамаўля́ць над тымі, хто меў злых ду́хаў, імя́ Госпада Іісуса, гаво́рачы: закліна́ем вас Іісусам, Якога Павел прапаве́дуе. |
| 19:14 | І былí нейкія сем сыноў Ске́вы, Іудзейскага першасвятара́, якія гэта рабíлі. |
| 19:15 | Але злы дух сказаў у адказ: Іісуса зна́ю і Паўла ве́даю, а вы хто такія? |
| 19:16 | І накíнуўся на іх чалавек, у якім быў злы дух, і, адо́леўшы іх, узяў над імі такую сілу, што яны го́лыя і пара́неныя вы́беглі з дома таго. |
| 19:17 | Гэта стала вядо́ма ўсім Іудзеям і Э́лінам, якія жылí ў Эфе́се, і страх напаў на ўсіх іх, і ўзвялíчвалася імя́ Госпада Іісуса; |
| 19:18 | і многія з тых, што ўве́равалі, прыхо́дзілі, спавяда́ючыся і адкрыва́ючы ўчы́нкі свае; |
| 19:19 | а няма́ла з тых, што займа́ліся чарадзе́йствам, сабра́ўшы кнігі свае, спалíлі перад усімі; і падлічы́лі кошт іх, і атрыма́лася пяцьдзеся́т тысяч серабро́м. |
| 19:20 | З такою сілаю сло́ва Гасподняе ўзраста́ла і ўмацо́ўвалася. |
| 19:21 | Калі ж гэта адбыло́ся, вы́рашыў у ду́ху Павел прайсці праз Македо́нію і Аха́ію і адпра́віцца ў Іерусалім, і сказаў ён: пасля таго, як я пабу́ду там, трэба мне і Рым уба́чыць. |
| 19:22 | І, пасла́ўшы ў Македо́нію дваіх з тых, што служы́лі яму, Цімафе́я і Эра́ста, сам на нейкі час заста́ўся ў Асíі. |
| 19:23 | Узняло́ся ж у той час немало́е абурэ́нне су́праць шля́ху Гасподняга, |
| 19:24 | бо нейкі майстар па серабры́, íмем Дзімітрый, што рабіў сярэ́браныя храмы Артэмíды і даваў немалы́ заро́бак раме́снікам, |
| 19:25 | сабра́ўшы іх і іншых такіх работнікаў, сказаў: людзі, вы ве́даеце, што ад гэтага заро́бку зале́жыць наш дабрабы́т; |
| 19:26 | і вы бачыце і чуеце, што не толькі ў Эфе́се, але амаль ва ўсёй Асíі гэты Павел перакана́ў і адвярну́ў шмат людзей, ка́жучы, што зро́бленае рука́мі чалаве́чымі – не багí; |
| 19:27 | а гэта пагража́е нам, што не толькі рамяство́ гэтае будзе знясла́ўлена, але і храм вялікай багіні Артэмíды стане лічы́цца за нішто, і будзе зве́ргнута ве́ліч той, якую ўшано́ўвае ўся Асíя і ўвесь свет. |
| 19:28 | Пачуўшы гэта і напо́ўніўшыся лю́тасцю, яны закрыча́лі, ка́жучы: Артэмíда Эфе́ская – вялікая! |
| 19:29 | Увесь горад быў ахо́плены сму́таю; і яны кíнуліся аднаду́шна да тэа́тра, схапіўшы Га́ія і Арыста́рха Македо́нян, спадаро́жнікаў Паўла. |
| 19:30 | Калі ж Павел хацеў пайсці да народу, вучні не пуска́лі яго; |
| 19:31 | і некато́рыя з начальнікаў Асійскіх, якія былí яму пры́яцелямі, паслаўшы да яго, прасілі не з'яўля́цца ў тэатры. |
| 19:32 | Тым часам адны крычалі адно, другія – другое, бо сход быў бязла́дны, і многія не ведалі, дзе́ля чаго сышлíся. |
| 19:33 | Тады з натоўпу вы́ставілі напе́рад Алякса́ндра, якога прапанава́лі Іудзеі. Аляксандр, да́ўшы знак рукою, хацеў апраўда́цца перад народам. |
| 19:34 | Але, даве́даўшыся, што ён Іудзей, усе ў адзін голас амаль дзве гадзíны крычалі: Артэмíда Эфе́ская – вялікая! |
| 19:35 | Тады гарадскí сакрата́р, супако́іўшы натоўп, сказаў: мужы́ Эфескія! хто з людзей не ве́дае, што горад Эфес з'яўля́ецца захава́льнікам храма вялікай багíні Артэмíды і выя́вы, якая ўпала з неба? |
| 19:36 | дык вось, паколькі гэта бясспрэ́чна, то трэба вам захоўваць спакой і не рабіць нічога безразва́жна; |
| 19:37 | вы прывялі гэтых людзей, якія ні храм не рабава́лі, ні багíні вашай не зневажа́лі; |
| 19:38 | калі ж Дзімітрый і раме́снікі, што з ім, ма́юць ска́ргу на каго – не́будзь, то дзе́йнічаюць суды́ і ёсць прако́нсулы, няхай ска́рдзяцца адны на другіх; |
| 19:39 | а калі вы дамага́ецеся яшчэ нечага, то гэта вы́рашана будзе на законным сходзе; |
| 19:40 | мы ж рызыку́ем быць абвінава́чанымі ў бу́нце за сённяшняе, бо няма ніякай прычыны, каб апраўда́ць гэтае збо́рышча. Сказаўшы гэта, ён распусцíў сход. |
