Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 2 | |
2:1 | Дык вось, я разва́жыў сам у сабе не прыходзіць зноў да вас у смутку. |
2:2 | Бо калі я засмуча́ю вас, то хто пара́дуе мяне, як не той, хто засму́чаны мною́ |
2:3 См.: 🔗2Кар. 1:14 | Гэта самае я і пісаў вам, каб, прыйшоўшы, не мець мне засмучэння ад тых, за каго належала мне радавацца, бо я ўпэўнены ва ўсіх вас, што мая радасць — гэта радасць для ўсіх вас. |
2:4 См.: 🔗1Кар. 5:1 | З вялікага гора і тугі сэрца я пісаў вам, абліваючыся слязьмі, не дзеля таго, каб засмуцíць вас, а каб вы адчулі тую бязмерную любоў, якую я ма́ю да вас. |
2:5 | Калі ж хто засмуцíў, то не мяне засмуцíў, а часткова — каб не перабольшыць — усіх вас. |
2:6 См.: 🔗1Кар. 5:5 | Такому дастаткова гэтага пакарання ад большасці, |
2:7 | так што вам лепш, наадварот, прабачыць і суце́шыць яго, каб не быў ён апанава́ны празмерным смуткам; |
2:8 | і таму прашу вас вы́казаць да яго любоў. |
2:9 | Бо я дзеля таго і пісаў, каб вы́прабаваць вас, ці ва ўсім вы паслухмяныя. |
2:10 | А каму вы нешта прабача́еце, таму і я прабача́ю; бо і я, калі нешта прабачыў каму, то прабачыў для вас перад абліччам Хрыста, |
2:11 См.: 🔗Лк. 22:31 🔗1Пят. 5:8 | каб не ашукаў нас сатана, бо нам добра вядомы яго заду́мы. |
2:12 | Прыйшоўшы ж у Трааду дабраве́сціць Хрыста, хоць мне і адчынены былі дзверы Госпадам, |
2:13 | я не меў спакою духу майму, бо не знайшоў там брата майго Ціта, так што, развітаўшыся з імі, я пайшоў у Македонію. |
2:14 | Але падзяку ўзносім Богу, Які заўжды пераможна вядзе нас у Хрысце і пах ведаў пра Сябе пашырае праз нас у кожным месцы. |
2:15 См.: 🔗1Кар. 1:18 🔗2Кар. 4:3 | Бо мы — Хрыстова духмянасць Богу ў тых, хто спасаецца, і ў тых, хто гіне: |
2:16 См.: 🔗Лк. 2:34 🔗2Кар. 3:5 | для адных — пах смерці на смерць, а для другіх — пах жыцця на жыццё. І хто здольны да гэтага́ |
2:17 | Бо мы не падрабляем, як многія, слова Божага, а прапаведуем шчыра, як ад Бога, перад Богам, у Хрысце. |