Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 20 | |
20:1 См.: 🔗Мф. 21:23 🔗Мк. 11:27 | І сталася ў адзін з тых дзён: калі Ён вучыў народ у храме і дабравесціў, прыйшлі першасвятары і кніжнікі са старэйшынамі |
20:2 | і сказалі Яму, гаворачы: скажы нам, якою ўладаю Ты гэта робіш альбо хто даў Табе ўладу гэтую? |
20:3 | І, адказваючы, Ён сказаў ім: спытаю ў вас і Я адну рэч, і скажыце Мне: |
20:4 | хрышчэнне Іаанава з неба было ці ад людзей? |
20:5 | Яны ж разважалі паміж сабою, гаворачы: калі скажам: «з неба», то скажа: «чаму ж вы не паверылі яму?» |
20:6 См.: 🔗Мф. 14:5 | а калі ж скажам: «ад людзей», то ўвесь народ каменнем паб’е нас, бо ён перакананы, што Іаан — гэта прарок. |
20:7 | І адказалі, што не ведаюць, адкуль. |
20:8 | Іісус жа сказаў ім: і Я не скажу вам, якою ўладаю гэта раблю. |
20:9 | І пачаў Ён казаць народу прытчу гэтую: адзін чалавек пасадзіў вінаград і аддаў яго вінаградарам, і адлучыўся на доўгі час; |
20:10 | і ў пэўную пару паслаў да вінаградараў раба, каб далі яму пладоў з вінаградніка; але вінаградары, набіўшы яго, адаслалі ні з чым. |
20:11 | І паслаў яшчэ другога раба; але яны і таго, набіўшы і зняважыўшы, адаслалі ні з чым. |
20:12 | І паслаў яшчэ трэцяга, але яны і таго, параніўшы, прагналі. |
20:13 | Тады сказаў гаспадар вінаградніка: што мне рабіць? пашлю сына майго ўзлюбленага, можа, яго ўбачыўшы, яны пасаромеюцца. |
20:14 См.: 🔗Яўр. 1:2 | Але, убачыўшы яго, вінаградары разважалі між сабою, кажучы: гэта спадкаемец; хадзем, заб’ем яго, і спадчына будзе наша. |
20:15 См.: 🔗Яўр. 13:12 | І, вывеўшы яго вон з вінаградніка, забілі. Што ж зробіць з імі гаспадар вінаградніка? |
20:16 | Прыйдзе і знішчыць вінаградараў гэтых, і аддасць вінаграднік іншым. Тыя, што слухалі, сказалі: няхай не будзе так! |
20:17 | Ён жа, паглядзеўшы на іх, сказаў: што значыць гэтае напісанае: «камень, які адкінулі будаўнікі, той самы стаў галавою вугла»? |
20:18 | Усякі, хто ўпадзе на гэты камень, разаб’ецца, а на каго ён упадзе, таго раздушыць. |
20:19 | І намерыліся першасвятары і кніжнікі накласці на Яго рукі ў тую ж гадзіну, але пабаяліся народа, бо зразумелі, што пра іх сказаў Ён гэтую прытчу. |
20:20 См.: 🔗Мф. 22:15 🔗Мк. 12:13 | І, пасачыўшы за Ім, падаслалі выведнікаў, якія, прыняўшы выгляд праведных, злавілі б Яго на слове, каб выдаць Яго начальству і ўладзе намесніка. |
20:21 | І яны спыталі ў Яго, кажучы: Настаўнік! мы ведаем, што Ты правільна гаворыш і вучыш, і не глядзіш на абліччы, але па праўдзе шляху Божаму вучыш; |
20:22 | ці дазволена нам даваць падатак кесару, ці не? |
20:23 | Ён жа, зразумеўшы хітрасць іх, сказаў ім: што вы Мяне спакушаеце? |
20:24 | пакажыце Мне дынарый: чыю выяву і надпіс ён мае? Яны сказалі ў адказ: кесара. |
20:25 | Ён сказаў ім: вось і аддавайце кесарава кесару, а Божае Богу. |
20:26 | І не змаглі яны злавіць Яго на слове перад народам, і, здзівіўшыся адказу Яго, замоўклі. |
20:27 | Тады падышлі да Яго некаторыя з садукеяў, якія кажуць, што няма ўваскрасення, і спыталі Яго, |
20:28 См.: 🔗Втор. 25:5 | кажучы: Настаўнік! Маісей напісаў нам: «калі ў каго памрэ брат, што меў жонку, і памрэ бяздзетным, то няхай брат яго возьме жонку і адродзіць семя брату свайму»; |
20:29 | было сем братоў; і першы, узяўшы жонку, памёр бяздзетны; |
20:30 | і ўзяў другі тую жонку, і ён памёр бяздзетны; |
20:31 | і трэці ўзяў яе, і так усе сямёра; і не пакінулі дзяцей, і памерлі, |
20:32 | пасля ж усіх памерла і жонка; |
20:33 | дык вось, пры ўваскрасенні катораму з іх будзе яна жонкаю? бо сямёра мелі яе жонкаю. |
20:34 | І сказаў ім Іісус у адказ: сыны веку гэтага жэняцца і выходзяць замуж, |
20:35 | а спадобленыя дасягнуць таго веку і ўваскрасення з мёртвых не жэняцца і замуж не выходзяць; |
20:36 | і памерці ўжо не могуць, бо яны роўныя Ангелам і сыны Божыя яны, будучы сынамі ўваскрасення. |
20:37 | А што мёртвыя ўваскрэснуць, і Маісей паказаў у аповедзе пра купіну, называючы Госпада Богам Аўраама і Богам Ісаака, і Богам Іакава. |
20:38 | Ён жа Бог не мёртвых, а жывых, бо ў Яго ўсе жывыя. |
20:39 | У адказ некаторыя з кніжнікаў сказалі: Настаўнік! Ты добра сказаў. |
20:40 См.: 🔗Мф. 22:42 🔗Мк. 12:35 | І ўжо больш не асмельваліся пытацца ў Яго ні пра што. Ён жа сказаў ім: |
20:41 | як гэта гавораць, што Хрыстос — сын Давідаў? |
20:42 См.: 🔗Мф. 22:44 | А сам Давід гаворыць у кнізе псалмоў: «сказаў Гасподзь Госпаду майму: сядзі праваруч Мяне, |
20:43 См.: 🔗Пс. 109:1 | пакуль пакладу ворагаў Тваіх у падножжа ног Тваіх». |
20:44 | Дык вось, Давід Госпадам Яго называе, і як жа Ён сын яму? |
20:45 | І калі слухаў увесь народ, Ён сказаў вучням Сваім: |
20:46 | сцеражыцеся кніжнікаў, якім падабаецца хадзіць у доўгіх уборах і якія любяць вітанні на плошчах і наперадзе сядзець у сінагогах, і ўзляжаць наперадзе на гасцінах, |
20:47 | і якія праядаюць дамы ўдоў і напаказ доўга моляцца; яны прымуць большае асуджэнне. |