Священное Писание

Дзеянні Святых Апосталаў, глава 5

Оглавление
1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28 
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
Раздзел 5
5:1А не́йкі муж, па íмені Ана́нія, з жонкаю сваёю Сапфíраю прада́ў маёмасць
5:2і адкла́ў сабе ад прыбы́тку, з ве́дама жо́нкі сваёй, і, прынёсшы не́йкую ча́стку, пакла́ў да ног Апо́сталаў.
5:3Пётр жа сказаў: Ана́нія! чаму напо́ўніў сатана́ сэ́рца тваё так, што ты салга́ў Ду́ху Свято́му і адкла́ў сабе ад прыбы́тку за зямлю́?
5:4хіба́ не тваё было́ тое, што ты меў, і набы́тае ад про́дажу хіба́ ж не ў тваёй ўла́снасці было́? чаму ж ты заду́маў справу гэтую ў сэ́р­цы сваім? ты салга́ў не лю́дзям, а Богу.
5:5nbsp;  Пачу́ўшы сло́вы гэ́тыя, Ана́нія ўпаў і вы́пусціў дух; і страх вялікі ахапíў усіх, хто чуў пра гэта.
5:6Юнакí ж уста́лі, абгарну́лі яго палатно́м і, вы́несшы, пахава́лі.
5:7І ста́лася гадзíны праз тры пасля гэтага: прыйшла́ і жонка яго, не ве́даючы, што зда́рылася.
5:8Звярну́ўся да яе Пётр: скажы мне, ці за столькі вы аддалí зямлю́? Яна ж адказа́ла: так, за столькі.
5:9Пётр жа сказаў ёй: чаму́ вы змо́віліся вы́прабаваць Ду́ха Гаспо́д­няга́ вось, за дзвяры́ма крокі тых, што пахава́лі му́жа твайго; яны вы́несуць і цябе́.
5:10І яна адразу ўпа́ла каля́ ног яго і вы́пусціла дух; а юнакі, увайшо́ўшы, знайшлí яе мёртвай і, вы́несшы, пахава́лі побач з му́жам яе.
5:11I ахапíў страх вялікі ўсю царкву́ і ўсіх, хто чуў пра гэта.
5:12Рука́мі ж Апосталаў рабíлася многа знаме́нняў і цу́даў у наро­дзе; і знахо́дзіліся аднаду́шна ўсе ў прытво́ры Саламо́навым,
5:13з іншых жа ніхто не адва́жваўся далуча́цца да іх; але народ праслаўля́ў іх.
5:14І ўсё больш станавíлася ве́ру­ючых у Госпада, мно́ства мужчы́н і жанчы́н;
5:15так што і на ву́ліцы выно́сілі хворых і кла́лі на пасце́лях і ло́жках, каб, калі прахо́дзіў Пётр, хоць цень яго ўпаў на каго – не́будзь з іх.
5:16Сыхо́дзіліся ў Іерусалім і многія з навако́льных гарадоў, несучы́ хворых і нячы́стымі ду́хамі апанава́ных, якія і ацаля́ліся ўсе.
5:17Падня́ўся тады першасвята́р і ўсе, што з ім былí, якія нале́жалі да е́расі садуке́йскай, напо́ўніліся за́йздрасцю
5:18і накла́лі ру́кі свае на Апо­сталаў, і пасадзíлі іх у грама́дскую цямнíцу.
5:19Ангел жа Гасподні ўначы́ адчы­нíў дзве́ры цямнíцы і, вы́веўшы іх, сказаў:
5:20ідзíце і, ста́ўшы ў хра́ме, пра­маўля́йце наро́ду ўсе сло́вы жыцця́ гэ́тага.
5:21Вы́слухаўшы гэта, яны ўвай­шлí пад ра́ніцу ў храм і вучы́лі. А перша­свята́р і тыя, што былí з ім, прыйшо́ўшы, склíкалі сінедрыён ды ўсіх старэ́йшын з сыноў Ізра́ілевых і пасла́лі ў цямнíцу, каб прыве́сці іх.
5:22Слугі ж, пайшо́ўшы, не знай­шлí іх у цямнíцы, вярну́ліся і паве́­дамілі,
5:23ка́жучы: цямнíцу знайшлí мы замкнёнай вельмі надзе́йна і вар­тавы́х, якія стаялі перад дзвяры́ма; але, адчынíўшы, усярэ́дзіне ніко́га не знайшлі.
5:24Калі ж пачу́лі тыя словы пер­шасвята́р, і нача́льнік хра́мавай ва́рты, і іншыя першасвятары́, то недаўмява́лі што б гэта магло быць?
5:25I нехта, прыйшоўшы, паве́даміў ім, кажучы: вось, мужы́, якіх вы пасадзíлі ў цямнíцу, стая́ць у хра́ме і ву́чаць народ.
5:26Тады пайшоў нача́льнік ва́рты са слу́гамі і прывёў іх без прыму́су, бо бая́ліся народу, каб не пабíлі іх каме́ннем;
5:27і, прывёўшы, паста́вілі іх у сінедрыёне, і спыта́ў у іх перша­свята́р, ка́жучы:
5:28хіба́ мы строга не забаранíлі вам навуча́ць у імя́ гэтае́ і вось, вы напо́ўнілі Іерусалім вучэ́ннем вашым ды хо́чаце наве́сці на нас кроў Таго Чалавека.
5:29Але Пётр і Апосталы пра­мо́вілі ў адка́з: больш трэ́ба падпа­радко́ўвацца Богу, чым лю́дзям;
5:30Бог айцо́ў нашых уваскрасíў Іісуса, Якога вы ўмярцвíлі, па­ве́сіўшы на дрэ́ве;
5:31Яго як Правадыра́ і Спасіцеля ўзвы́сіў Бог правíцаю Сваёю, каб даць Ізра́ілю пакая́нне і адпушчэ́нне грахо́ў;
5:32і све́дкі Яму́ ў спра́вах гэтых мы і Дух Святы́, Якога Бог даў тым, што падпарадко́ўваюцца Яму́.
5:33Яны ж, вы́слухаўшы, раз'ю́шы­ліся і заду́малі забіць іх.
5:34Але ўстаў у сінедрыёне адзін фарысе́й, па íмені Гамаліíл, зако­навучы́цель, паважа́ны ўсім народам, і загада́ў ненадо́ўга вы́весці Апосталаў,
5:35а ім сказаў: мужы́ Ізра́ільскія! до́бра ўзва́жце са́мі сабе́ нако́нт гэтых людзе́й, што́ вы збіра́ецеся рабíць;
5:36бо перад гэ́тымі дня́мі з'явíўся Фе́ўда, выдаючы́ сябе́ за каго́сьці зна́чнага, і да яго далучы́лася каля чатырохсо́т чалаве́к; але ён быў забíты, і ўсе, хто падпарадко́ўваўся яму́, паразыхо́дзіліся і знíклі;
5:37пасля гэтага ў дні пе́рапісу з'явіўся Іуда Галіле́янін і павёў за сабою даво́лі шмат людзе́й; але і той загíнуў, і ўсе, хто падпарадко́ўваўся яму, рассе́яліся;
5:38і цяпер, кажу́ вам, адступíцеся ад гэтых людзе́й і пакíньце іх; бо, калі ад людзе́й заду́ма гэтая ці спра́ва гэтая, то яна знíшчыцца,
5:39а калі ад Бога, то не здо́лееце знíшчыць яе, каб самíм не аказа́цца багабо́рцамі.
5:40Яны паслу́халіся яго, паклíкалі Апосталаў, і, пабíўшы, забаранілі ім прамаўля́ць у імя́ Іісуса, і адпусцíлі іх.
5:41Яны ж пайшлі з сінедрыёна, ра́дуючыся, што за імя́ Госпада Іісуса ўдасто́іліся прыня́ць знява́гу;
5:42і кожны дзень у хра́ме і до́ма яны не перастава́лі вучы́ць і дабра­ве́сціць пра Іісуса Хрыста́.