|
Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 19 | |
| 19:1 | І ўвайшоўшы, Ён праходзіў праз Іерыхон. |
| 19:2 | І вось чалавек, званы імем Закхей, які быў начальнік мытнікаў і быў багаты, |
| 19:3 | імкнуўся ўбачыць Іісуса, хто Ён, але не мог з – за натоўпу, таму што быў малы ростам; |
| 19:4 | і, забегшы наперад, узлез на смакоўніцу, каб убачыць Яго, бо Ён павінен быў там праходзіць. |
| 19:5 | І калі прыйшоў Іісус на гэтае месца, то, паглядзеўшы, убачыў яго і сказаў яму: Закхей! хутчэй злазь, бо сёння ў доме тваім належыць Мне быць. |
| 19:6 | І той паспешна злез і прыняў Яго з радасцю. |
| 19:7 | І ўсе, убачыўшы гэта, наракалі, кажучы: да грэшнага чалавека зайшоў Ён. |
| 19:8 | Закхей жа, устаўшы, сказаў Госпаду: вось, палову маёмасці маёй, Госпадзі, я дам убогім, і калі каго ў чым ашукаў, аддам у чатыры разы больш. |
| 19:9 | Сказаў яму Іісус: сёння настала збаўленне дому гэтаму, таму што і ён — сын Аўраамаў. |
| 19:10 | Бо Сын Чалавечы прыйшоў знайсці і збавіць тое, што загінула. |
| 19:11 | Калі ж яны слухалі гэта, Ён дадаў яшчэ прытчу, таму што быў блізка ад Іерусаліма, і яны думалі, што зараз жа Царства Божае мае явіцца. |
| 19:12 | Дык сказаў Ён: Нейкі чалавек знатнага роду пайшоў у далёкую краіну, каб атрымаць сабе царства і вярнуцца; |
| 19:13 | і, паклікаўшы дзесяць рабоў сваіх, ён даў ім дзесяць мін і сказаў ім: укладзіце ў справу, пакуль я вярнуся. |
| 19:14 | Але яго грамадзяне ненавідзелі яго і паслалі ўслед за ім пасольства, кажучы: не хочам, каб ён царстваваў над намі. |
| 19:15 | І сталася: калі ён вярнуўся, атрымаўшы царства, то сказаў паклікаць тых рабоў, якім даў срэбра, каб даведацца, хто што набыў. |
| 19:16 | І прыйшоў першы, кажучы: гаспадар, міна твая прынесла дзесяць мін. |
| 19:17 | І ён сказаў яму: добра, раб добры; за тое, што ў найменшым ты быў верны, будзь уладаром над дзесяццю гарадамі. |
| 19:18 | І прыйшоў другі, кажучы: гаспадар, міна твая прынесла пяць мін. |
| 19:19 | Сказаў і гэтаму: і ты будзь над пяццю гарадамі. |
| 19:20 | І яшчэ адзін прыйшоў, кажучы: гаспадар, вось міна твая, якую я трымаў схаваную ў хустцы, |
| 19:21 | таму што я баяўся цябе, бо ты чалавек жорсткі: бярэш, чаго не клаў, і жнеш, чаго не сеяў. |
| 19:22 | А той кажа яму: вуснамі тваімі буду судзіць цябе, ліхі раб: ты ведаў, што я чалавек жорсткі, які бярэ, чаго не клаў, і жне, чаго не сеяў; |
| 19:23 | чаму ж ты не аддаў маё срэбра ў абарот, каб я, прыйшоўшы, атрымаў яго з прыбыткам? |
| 19:24 | І сказаў прысутным: вазьміце ў яго міну і аддайце таму, хто мае дзесяць мін. |
| 19:25 | І сказалі яму: гаспадар, ён жа мае дзесяць мін. |
| 19:26 | Кажу вам, што кожнаму, хто мае, будзе дадзена, а ў таго, хто не мае, адымецца і тое, што мае ён; |
| 19:27 | а тых ворагаў жа маіх, якія не хацелі, каб я стаў царом над імі, прывядзіце сюды і пазабівайце перада мною. |
| 19:28 | І, сказаўшы гэта, Ён пайшоў далей, узыходзячы ў Іерусалім. |
| 19:29 | І сталася: калі Ён наблізіўся да Віфагіі і Віфаніі, да гары, што завецца Елеонскай, паслаў двух вучняў Сваіх, |
| 19:30 | сказаўшы: ідзіце ў селішча, што насупраць; увайшоўшы ў яго, знойдзеце прывязанае асляня, на якое ніколі ніхто з людзей не сядаў; адвяжыце яго і прывядзіце; |
| 19:31 | і калі хто спытае ў вас: «навошта адвязваеце?», скажыце яму так: «яно патрэбна Госпаду». |
| 19:32 | Пасланыя пайшлі і знайшлі, як Ён сказаў ім. |
| 19:33 | Калі ж яны адвязвалі асляня, гаспадары яго сказалі ім: нашто вы адвязваеце асляня? |
| 19:34 | Яны сказалі: яно патрэбна Госпаду. |
| 19:35 | І прывялі яго да Іісуса, і, накінуўшы вопратку сваю на асляня, пасадзілі на яго Іісуса. |
| 19:36 | І калі Ён ехаў, людзі пасцілалі вопратку сваю на дарогу. |
| 19:37 | А калі Ён набліжаўся ўжо да спуску з гары Елеонскай, усё мноства вучняў, радуючыся, пачало моцным голасам хваліць Бога за ўсе цуды, якія бачылі яны, |
| 19:38 | кажучы: благаславёны Цар, Які прыходзіць у імя Гасподняе! мір на нябёсах і слава ў вышніх! |
| 19:39 | І некаторыя фарысеі з натоўпу сказалі Яму: Настаўнік! забарані вучням Сваім. |
| 19:40 | А Ён прамовіў ім у адказ: кажу вам, што калі яны змоўкнуць, то камяні закрычаць. |
| 19:41 | І, калі Ён наблізіўся, то, убачыўшы горад, заплакаў па ім, |
| 19:42 | кажучы: калі б і ты хоць у гэты дзень твой зразумеў, што трэба для міру твайго! але цяпер гэта скрыта ад вачэй тваіх; |
| 19:43 | бо прыйдуць на цябе дні, і ўзвядуць ворагі твае вакол цябе вал, і акружаць цябе, і сціснуць цябе адусюль, |
| 19:44 | і знішчаць цябе і дзяцей тваіх у табе, і не пакінуць каменя на камені ў табе за тое, што не разумеў ты часу наведання цябе. |
| 19:45 | І, увайшоўшы ў храм, Ён пачаў выганяць тых, што прадавалі ў ім і куплялі, |
| 19:46 | кажучы ім: напісана: «дом Мой — гэта дом малітвы», а вы зрабілі з яго логава разбойнікаў. |
| 19:47 | І Ён кожны дзень вучыў у храме. А першасвятары і кніжнікі шукалі, як загубіць Яго, таксама і першыя людзі ў народзе, |
| 19:48 | і не знаходзілі, што зрабіць з Ім, бо ўвесь народ, слухаючы, абступаў Яго. |
