Да Рымлян Пасланне святога Апостала Паўла, глава 2

	Язык: Беларускi Церковнослав. (гражд.) Церковнослав. (цс.) Церковнослав. (дореф.) Рус. (Синодальный) Рус. (еп. Кассиан) Українська English (NKJV) English (KJV) Srpski Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
	Раздзел 2
2:1 См.: 🔗2Цар. 12:5 🔗Мф. 7:1 🔗Лк. 6:37 🔗1Кар. 4:5	Таму няма́ апраўда́ння табе, хто б ты ні быў, чалавек, калі су́дзіш іншага, бо тым, што су́дзіш іншага, ты само́га сябе асуджа́еш; бо, су́дзячы, робіш тое са́мае.
2:2	А мы ве́даем, што здзяйсня́ецца паво́дле íсціны суд Божы на тых, хто тако́е ро́біць.
2:3	Няўжо́ ты, чалаве́к, су́дзячы тых, хто ро́біць такое, і сам ро́бячы тое ж, разлíчваеш пазбе́гнуць суда́ Бо́жага?
2:4 См.: 🔗Ис. 30:18 🔗Иер. 3:12 🔗2Пят. 3:15	Альбо пагарджа́еш бага́ццем до́брасці, спага́длівасці і доўгацярплíвасці Божай, не разуме́ючы, што до́брасць Божая вядзе цябе да пакая́ння?
2:5 См.: 🔗Іак. 5:3	Аднак з – за ўпа́ртасці сваёй і нераска́янага сэ́рца ты сам сабе́ збіра́еш гнеў на дзень гне́ву і адкрыцця́ пра́веднага суда́ Бо́га,
2:6 См.: 🔗Прит. 24:12 🔗Мф. 16:27	Які ко́жнаму дасць паво́дле спраў яго:
2:7 См.: 🔗Мф. 25:46	тым, якія праз трыва́ласць у добрай спра́ве шука́юць сла́вы, паша́ны і несмяро́тнасці, — жыццё ве́чнае;
2:8 См.: 🔗Иер. 23:19 🔗Яўр. 10:27	тым жа, якія з – за самаво́льства не скара́юцца íсціне, а аддаю́цца няпра́ўдзе, — я́расць і гнеў.
2:9	Го́ра і паку́ты на ко́жную душу́ чалаве́ка, які ро́біць зло: найпе́рш Іудзея, а потым і Э́ліна;
2:10	сла́ва ж, паша́на і мір ко́жнаму, хто ро́біць дабро́: найпе́рш Іудзе́ю, а потым і Э́ліну.
2:11 См.: 🔗Втор. 10:17 🔗2Пар. 19:7	Бо няма́ прадузя́тасці ў Бо́га.
2:12 См.: 🔗Лк. 12:47	Тыя, што без зако́ну саграшы́лі, без зако́ну і загíнуць; а тыя, што пад зако́нам саграшы́лі, паво́дле закону асу́джаны бу́дуць,
2:13 См.: 🔗Мф. 7:21 🔗Іак. 1:22	бо не слухачы́ зако́ну пра́ведныя пе́рад Бо́гам, а выкана́ўцы зако́ну апраўда́ны бу́дуць;
2:14	бо калі язычнікі, не ма́ючы зако́ну, па прыро́дзе зако́ннае ро́бяць, то, не ма́ючы зако́ну, яны са́мі сабе́ зако́н:
2:15	яны пака́зваюць, што спра́ва зако́ну напíсана ў іх сэ́рцах, пра што све́дчыць сумле́нне іх, а такса́ма ду́мкі, якія то абвінава́чваюць, то апра́ўдваюць адна́ адну́.
2:16 См.: 🔗Еккл. 12:14 🔗Мф. 25:31 🔗Iн. 5:22 🔗Дзеян. 10:42 🔗1Кар. 4:5	Гэта адбу́дзецца ў дзень, калі, паво́дле дабраве́сця майго́, Бог бу́дзе судзíць та́йныя ўчы́нкі людзе́й праз Іісу́са Хрыста́.
2:17 См.: 🔗Мих. 3:11	Вось, ты называ́ешся Іудзе́ем, і спадзяе́шся на зако́н, і хва́лішся Бо́гам,
2:18	і ве́даеш во́лю Яго, і разуме́еш, што́ пра́вільна, бу́дучы наву́чаны зако́нам,
2:19 См.: 🔗Ис. 42:19 🔗Мф. 15:14	і ўпэ́ўнены ў сабе́, што ты — павады́р сляпы́х, святло́ для тых, хто ў це́мры,
2:20	выхава́льнік неразу́мных, наста́ўнік не́вукаў, які ма́е ў зако́не ўзор ве́даў і íсціны;
2:21 См.: 🔗Пс. 49:16	як жа ты, навуча́ючы іншага, сябе́ само́га не навуча́еш?
2:22	прапаве́дуючы не кра́сці — кра́дзеш? ка́жучы не пралюбадзе́йнічаць — пралюбадзе́йнічаеш? пагарджа́ючы íдаламі — рабу́еш ка́пішчы?
2:23	ты, які хва́лішся зако́нам, парушэ́ннем зако́на га́ньбіш Бо́га?
2:24 См.: 🔗Ис. 52:5 🔗Иез. 36:20	Бо з – за вас, як напíсана, імя́ Бо́жае зневажа́ецца ў язы́чнікаў.
2:25 См.: 🔗Лев. 26:41 🔗Иер. 4:4 🔗1Кар. 7:19 🔗Гал. 6:15	Абрэ́занне тады́ кары́снае, калі выко́нваеш зако́н; а калі ты паруша́льнік зако́ну, то абрэ́занне тваё ста́ла неабрэ́заннем.
2:26 См.: 🔗Дзеян. 10:35	Дык вось, калі неабрэ́заны захо́ўвае патрабава́нні зако́ну, то яго неабрэ́занне хіба́ не залíчыцца за абрэ́занне?
2:27 См.: 🔗Мф. 12:41	і неабрэ́заны па прыро́дзе, які выко́нвае зако́н, хіба́ не асу́дзіць цябе, які, не зважа́ючы на Піса́нне і абрэ́занне, паруша́еш зако́н?
2:28 См.: 🔗Рым. 9:6	Бо Іудзе́й — не той, хто зне́шне такі, і абрэ́занне — не тое, якое зне́шняе, па пло́ці;
2:29 См.: 🔗Втор. 30:6 🔗Рым. 4:12 🔗Кал. 2:11	а Іудзей — той, хто ўну́трана такі, і абрэ́занне — тое, якое ў сэ́рцы, па ду́ху, а не па лíтары; яму і пахвала́ не ад людзе́й, а ад Бога.