Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 23 | |
23:1 | І ўстала ўсё мноства іх, і павялі Яго да Пілата, |
23:2 См.: 🔗Мф. 22:21 | І пачалі абвінавачваць Яго, гаворачы: мы выявілі, што Ён падбухторвае народ наш і забараняе даваць падатак кесару, называючы Сябе Хрыстом Царом. |
23:3 | Пілат запытаў Яго, кажучы: Ты Цар Іудзейскі? Ён жа сказаў Яму ў адказ: ты кажаш. |
23:4 | І Пілат сказаў першасвятарам і народу: я не знаходжу ніякай віны ў Гэтым Чалавеку. |
23:5 | Але яны настойвалі, кажучы, што Ён бунтуе народ, навучаючы па ўсёй Іудзеі, пачаўшы з Галілеі аж дасюль. |
23:6 | Пілат жа, пачуўшы пра Галілею, спытаўся: хіба Гэты Чалавек Галілеянін? |
23:7 | І, даведаўшыся, што Ён з уладанняў Ірадавых, паслаў Яго да Ірада, які таксама быў у Іерусаліме ў тыя дні. |
23:8 См.: 🔗Лк. 9:9 | Ірад жа, убачыўшы Іісуса, вельмі ўзрадаваўся, бо ён даўно ўжо хацеў бачыць Яго, паколькі чуў пра Яго многа і спадзяваўся ўбачыць нейкае знаменне, Ім здзейсненае; |
23:9 | і задаваў Яму шмат пытанняў, але Ён нічога не адказваў яму. |
23:10 | І стаялі першасвятары і кніжнікі, і зацята абвінавачвалі Яго. |
23:11 См.: 🔗Ис. 53:3 | А Ірад са сваімі воінамі, зняважыўшы Яго і наглуміўшыся, апрануў Яго ў светлую адзежу і адаслаў Яго да Пілата. |
23:12 | І зрабіліся прыяцелямі між сабою Пілат і Ірад у той дзень; раней жа мелі варожасць адзін да аднаго. |
23:13 | Пілат жа, склікаўшы першасвятароў і начальнікаў, і народ, |
23:14 | сказаў ім: вы прывялі да мяне Гэтага Чалавека, Які нібыта бухторыць народ; і вось я перад вамі расследаваў і не знайшоў у Чалавеку Гэтым ніякай віны з таго, у чым вы Яго абвінавачваеце; |
23:15 | і Ірад таксама, бо я пасылаў да яго, і вось нічога вартага смерці не зроблена Ім; |
23:16 | таму, пакараўшы Яго, адпушчу. |
23:17 | А яму трэба было дзеля свята адпусціць ім аднаго вязня. |
23:18 | Але яны закрычалі ўсе разам, кажучы: смерць Яму! адпусці ж нам Вараву. |
23:19 | А той быў за нейкі бунт, учынены ў горадзе, і забойства пасаджаны ў цямніцу. |
23:20 | І зноў Пілат узвысіў голас, хочучы адпусціць Іісуса. |
23:21 | Але яны крычалі, кажучы: распні, распні Яго! |
23:22 | І трэці раз сказаў ім: якое ж зло ўчыніў Ён? нічога вартага смерці я не знайшоў у Ім; таму, пакараўшы Яго, адпушчу. |
23:23 | Яны ж настойвалі з моцнымі крыкамі, патрабуючы, каб Ён быў распяты; і перамаглі крыкі іх і першасвятароў. |
23:24 | І Пілат вырашыў, каб было паводле патрабавання іх, |
23:25 | і адпусціў пасаджанага за бунт і забойства ў цямніцу, якога яны прасілі, а Іісуса аддаў на іх волю. |
23:26 | І калі павялі Яго, то, забраўшы нейкага Сімана Кірынеяніна, які ішоў з поля, усклалі на яго крыж, каб нёс за Іісусам. |
23:27 | І ўслед за Ім ішло вялікае мноства народу і жанчын, якія рыдалі і галасілі па Ім. |
23:28 | Абярнуўшыся да іх, Іісус сказаў: дочкі Іерусалімскія! не плачце па Мне, а плачце па сабе і дзецях вашых; |
23:29 | бо вось надыходзяць дні, у якія скажуць: «блажэнныя няплодныя, і ўлонні, якія не раджалі, і грудзі, якія не кармілі»; |
23:30 | тады пачнуць гаварыць гарам: «упадзіце на нас», і ўзгоркам: «пакрыйце нас»; |
23:31 | бо калі з зялёным дрэвам гэта робяць, то з сухім што будзе? |
23:32 | Вялі ж з Ім яшчэ і двух злачынцаў, каб пакараць смерцю. |
23:33 | І калі прыйшлі на месца, званае Лобным, там распялі Яго і злачынцаў, аднаго справа, а другога злева. |
23:34 | Іісус жа казаў: Ойча! даруй ім, бо яны не ведаюць, што робяць. І, дзелячы адзежу Яго, кідалі жэрабя. |
23:35 | І стаялі людзі і глядзелі. Насміхаліся з імі разам і начальнікі, кажучы: іншых збаўляў, няхай збавіць Самога Сябе, калі Ён Хрыстос, Божы абраннік. |
23:36 | Глуміліся з Яго і воіны, падыходзячы і падносячы Яму воцат, |
23:37 | і кажучы: калі Ты Цар Іудзейскі, збаў Самога Сябе. |
23:38 | Быў жа і надпіс напісаны над Ім літарамі грэчаскімі і рымскімі і яўрэйскімі: Гэта Цар Іудзейскі. |
23:39 | І адзін з павешаных злачынцаў зневажаў Яго, кажучы: калі Ты Хрыстос, збаў Сябе і нас. |
23:40 | Другі ж у адказ, сунімаючы яго, казаў: хіба ты не баішся Бога, бо сам на тое ж асуджаны? |
23:41 | але мы — справядліва, бо належнае за ўчынкі нашы атрымліваем, а Ён нічога дрэннага не зрабіў. |
23:42 См.: 🔗Мф. 16:28 | І сказаў Іісусу: памяні мяне, Госпадзі, калі прыйдзеш у Царства Тваё. |
23:43 | І сказаў яму Іісус: праўду кажу табе, сёння са Мною будзеш у раі. |
23:44 См.: 🔗Ам. 8:9 | Было ж каля шостай гадзіны, і цемра была па ўсёй зямлі да гадзіны дзевятай; |
23:45 | і памеркла сонца, і завеса ў храме разадралася напалам. |
23:46 См.: 🔗Пс. 30:6 | І, ускрыкнуўшы моцным голасам, Іісус сказаў: Ойча! у рукі Твае аддаю дух Мой! І, сказаўшы гэта, спусціў дух. |
23:47 | Сотнік жа, убачыўшы, што адбылося, праславіў Бога, кажучы: сапраўды, Чалавек Гэты быў праведны. |
23:48 | І ўсе людзі, якія сабраліся на гэтае відовішча, убачыўшы, што адбылося, вярталіся, б’ючы сябе ў грудзі. |
23:49 | Усе ж знаёмыя Яго і жанчыны, якія прыйшлі следам за Ім з Галілеі, стаялі воддаль і глядзелі на гэта. |
23:50 | І вось муж па імені Іосіф, саветнік, чалавек добры і праведны, |
23:51 | які не далучыўся да рашэння і справы іх, з Арымафеі, горада Іудзейскага, і ён таксама чакаў Царства Божага; |
23:52 | прыйшоўшы да Пілата, ён прасіў цела Іісусава; |
23:53 | і, зняўшы Яго, абвіў плашчаніцаю і паклаў Яго ў магілу, высечаную у скале, дзе яшчэ ніхто не ляжаў. |
23:54 | А дзень той быў пятніца, і наставала субота. |
23:55 | І, пайшоўшы ўслед, жанчыны, што прыйшлі з Ім з Галілеі, бачылі магілу і як было пакладзена цела Яго; |
23:56 См.: 🔗Исх. 20:10 | вярнуўшыся, яны падрыхтавалі духмянасці і міра; у суботу ж адпачывалі, паводле запаведзі. |