|
Язык:
Беларускi
Біблія (Евангелле і Апостал) на беларускай мове. Пераклад Біблейскай камісіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
| |
Раздзел 27 | |
| 27:1 | Калі ж настала раніца, зрабілі нараду ўсе першасвятары і старэйшыны народу супраць Іісуса, каб аддаць Яго на смерць: |
| 27:2 | і звязаўшы Яго, завялі і перадалі Яго Понцію Пілату, намесніку. |
| 27:3 | Тады Іуда, які выдаў Яго, убачыўшы, што засудзілі Яго, і раскаяўшыся, аддаў трыццаць срэбранікаў першасвятарам і старэйшынам, |
| 27:4 | кажучы: саграшыў я, прадаўшы кроў нявінную. Яны ж сказалі: што нам да таго? глядзі сам. |
| 27:5 | І кінуўшы срэбранікі ў храме, ён адышоў; і пайшоўшы, павесіўся. |
| 27:6 | Першасвятары, узяўшы срэбранікі, сказалі: не дазваляецца класці іх у храмавую скарбніцу, бо гэта цана крыві. |
| 27:7 | І зрабіўшы нараду, купілі на іх поле ганчара для пахавання чужынцаў; |
| 27:8 | таму і называецца поле тое «полем крыві» па сённяшні дзень; |
| 27:9 | тады збылося сказанае праз прарока Іерамію, які кажа: «і ўзялі трыццаць срэбранікаў, цану Ацэненага, Якога ацанілі сыны Ізраілевы, |
| 27:10 | і далі іх за поле ганчара, як сказаў мне Гасподзь». |
| 27:11 | Іісус жа стаў перад намеснікам. І запытаў у Яго намеснік, кажучы: Ты Цар Іудзейскі? Іісус жа сказаў яму: ты кажаш. |
| 27:12 | І калі вінавацілі Яго першасвятары і старэйшыны, Ён нічога не адказваў. |
| 27:13 | Тады кажа Яму Пілат: ці не чуеш, колькі сведчаць супроць Цябе? |
| 27:14 | І не адказваў яму на ніводнае слова, так што намеснік вельмі здзіўляўся. |
| 27:15 | А на свята намеснік меў звычай адпускаць народу аднаго вязня, якога б хацелі. |
| 27:16 | Быў тады ў іх вядомы вязень, званы Варава. |
| 27:17 | І вось, як сабраліся яны, сказаў ім Пілат: каго хочаце, каб я адпусціў вам: Вараву ці Іісуса, якога завуць Хрыстом? |
| 27:18 | Бо ведаў, што з зайдрасці выдалі Яго. |
| 27:19 | Тым часам, як сядзеў ён на судовым месцы, жонка яго паслала яму сказаць: не рабі нічога Праведніку Таму, бо я сёння ў сне шмат адцярпела за Яго. |
| 27:20 | Але першасвятары і старэйшыны падбухторылі люд прасіць Вараву, а Іісуса загубіць. |
| 27:21 | Тады намеснік сказаў ім у адказ: каго хочаце з двух, каб я адпусціў вам? Яны сказалі: Вараву. |
| 27:22 | Кажа ім Пілат: што ж мне зрабіць з Іісусам, якога завуць Хрыстом? Кажуць яму ўсе: няхай будзе распяты! |
| 27:23 | Намеснік жа сказаў: якое ж ліха ўчыніў Ён? Але яны яшчэ мацней крычалі: няхай будзе распяты! |
| 27:24 | Пілат, бачачы, што нічога не дапамагае, а неспакой расце, узяў вады і ўмыў рукі перад людзьмі, кажучы: невінаваты я ў крыві Праведніка Гэтага; глядзіце самі. |
| 27:25 | І, адказваючы, увесь люд сказаў: Кроў Яго на нас і на дзецях нашых. |
| 27:26 | Тады адпусціў ім Вараву, а Іісуса, біўшы, аддаў на распяцце. |
| 27:27 | Тады воіны намеснікавы, узяўшы Іісуса ў прэторыю, сабралі на Яго цэлы полк, |
| 27:28 | і раздзеўшы Яго, надзелі на Яго баграніцу; |
| 27:29 | і, сплёўшы вянец з цёрну, усклалі на галаву Яму і далі Яму ў правую руку кій, і, стаўшы на калені перад Ім, кпілі з Яго, кажучы: радуйся, Цару Іудзейскі? |
| 27:30 | і плявалі на Яго і, узяўшы кій, білі па галаве Яго. |
| 27:31 | І калі накпіліся з Яго, знялі з Яго пурпуру і апранулі Яго ў адзежу Ягоную, і павялі Яго на распяцце. |
| 27:32 | Выходзячы, спаткалі яны аднаго Кірынеяніна, імем Сіман: яго і прымусілі несці крыж Яго. |
| 27:33 | І прыйшоўшы на месца, якое называецца Галгофа, што азначае «месца чэрапа», |
| 27:34 | далі Яму піць воцату, змяшанага з жоўцю; і, пакаштаваўшы, не хацеў піць. |
| 27:35 | Тыя, што ўкрыжавалі Яго, дзялілі адзежу Яго, кідаючы жэрабя; |
| 27:36 | і, седзячы, вартавалі Яго там; |
| 27:37 | і змясцілі над галавою Яго надпіс з віною Яго: гэта Іісус, Цар Іудзейскі. |
| 27:38 | Тады ўкрыжавалі з Ім двух разбойнікаў: аднаго па правы бок, а другога па левы. |
| 27:39 | А тыя, што міма праходзілі, зневажалі Яго, ківаючы галовамі сваімі |
| 27:40 | і кажучы: Ты, што разбураеш храм і за тры дні будуеш! уратуй Сябе Самога. Калі Ты Сын Божы, сыдзі з крыжа. |
| 27:41 | Падобна і першасвятары з кніжнікамі і старэйшынамі і фарысеямі, насміхаючыся, казалі: |
| 27:42 | іншых ратаваў, а Самога Сябе не можа ўратаваць. Калі Ён Цар Ізраілеў, няхай цяпер сыдзе з крыжа, і ўверуем у Яго; |
| 27:43 | спадзяваўся на Бога: няхай цяпер выбавіць Яго, калі Ён угодны Яму. Бо Ён сказаў: Я Божы Сын. |
| 27:44 | Таксама і разбойнікі, укрыжаваныя з Ім, ганьбілі Яго. |
| 27:45 | Ад шостай жа гадзіны цемра настала па ўсёй зямлі да гадзіны дзевятай; |
| 27:46 | а каля дзевятай гадзіны ўскрыкнуў Іісус моцным голасам, кажучы: Ілі, Ілі! лема савахфані? што азначае: Божа Мой, Божа Мой! чаму Ты Мяне пакінуў? |
| 27:47 | Некаторыя з тых, што стаялі там, чуючы гэта, казалі: Ілію кліча Ён. |
| 27:48 | І адразу пабег адзін з іх, узяў губку, намачыў у воцат і, насадзіўшы на кій, даваў Яму піць; |
| 27:49 | а другія казалі: чакай; пабачым, ці прыйдзе Ілія ўратаваць Яго. |
| 27:50 | Іісус жа, зноў ўскрыкнуўшы моцным голасам, спусціў дух. |
| 27:51 | І вось, завеса храма разадралася напалам, зверху данізу; і зямля здрыганулася; і каменне раскалолася; |
| 27:52 | і магілы расчыніліся; і многія целы памерлых паўсталі; |
| 27:53 | і выйшаўшы з магіл пасля ўваскрэсення Яго, ўвайшлі ў святы горад і явіліся многім. |
| 27:54 | Сотнік жа і тыя, што з ім вартавалі Іісуса, бачачы землятрус і ўсё, што адбылося, перапалохаліся вельмі і казалі: сапраўды Ён быў Сын Божы. |
| 27:55 | Там былі таксама і глядзелі здалёк многія жанчыны, якія ішлі следам за Іісусам з Галілеі, служачы Яму; |
| 27:56 | сярод іх былі Марыя Магдаліна і Марыя, маці Іакава і Іасіі, і маці сыноў Зевядзеевых. |
| 27:57 | Калі ж звечарэла, прыйшоў багаты чалавек з Арымафеі, імем Іосіф, які таксама вучыўся ў Іісуса; |
| 27:58 | ён, прыйшоўшы да Пілата, прасіў цела Іісусава. Тады Пілат загадаў аддаць цела. |
| 27:59 | І ўзяўшы цела, Іосіф абгарнуў яго чыстаю плашчаніцаю |
| 27:60 | і паклаў яго ў новай сваёй магіле, якую высек у скале; і прываліўшы вялікі камень да дзвярэй магілы, адышоў. |
| 27:61 | Была ж там Марыя Магдаліна і другая Марыя, якія сядзелі насупраць магілы. |
| 27:62 | На другі дзень, які ідзе за пятніцай, сабраліся першасвятары і фарысеі да Пілата |
| 27:63 | і казалі: пане! мы ўспомнілі, што ашуканец той, яшчэ калі быў жывы, сказаў: «праз тры дні ўваскрэсну»; |
| 27:64 | дык вось, загадай вартаваць магілу да трэцяга дня, каб вучні Яго, прыйшоўшы ўначы, не ўкралі Яго і не сказалі народу: «уваскрэс з мёртвых», і будзе апошняе ашуканства горшае за першае. |
| 27:65 | А Пілат сказаў ім: маеце варту; ідзіце, ахоўвайце, як ведаеце. |
| 27:66 | Яны пайшлі і сталі ахоўваць магілу, прыклаўшы да ка́меня пячаць і паставіўшы ва́рту. |
